Untitled

62 STAATSOMWENTELING
„ Parijs zal het geweest zijn" — de Nationaale
Vergadering gaf eenpaarig, en inet veel nadruk
te kennen, dat deeze man voor zulk eene verfocjelijke
handelwijze niet vatl-.aar was ; doch dit bragt
het volk niet tot andere gedachten, alzo de Aartsbisfchop
reeds federt langen tijd, als een der gevaarlijkfte
en arglistigftc Ariftocraaten bij hetzelve
te boek ftond en gehaat was: alles fchrceuwde als
uit eenen monde, eischte onbelemmerde toevoer
en brood voor Parijs.
De Prefident verklaarde, dat het broodgebrek
in Parijs voor de Nationaale Vergadering zeer
grievend was, maar dat zij ook met even zo veel
ijver, als de Koning zelf, alles had te werk gefield,
en verder alle poogingen doen zoude, oiu
hetzelve te vergoeden: inmiddels zou kunne tegenwoordigheid
in Verfailies niets baaten, maar veeleer
zou de Vergadering daardoor in haare raadllagen
verhinderd en gebonden worden: zij had nog zeer
veele onderwerpen van het grootfte gewigt te verhandelen;
hij raadde hen aan, gerust naar Parijs
wedertekeeren-, en verzekerd te zijn, dat zij
van haaren kant met den besten wil bezield was;
„ dit voldoet niet!" riepen eenige {temmen; de
wijven bleeven aan het woelen, en weeken niet
van de plaats.
Thans was het, dat een lid der Vergadering den
voorflag deed, cm eene deputatie aan den Koning