Untitled

ÏN FRANKRIJK. . 173.
een offer vereischt wordt, is 't mij Liever, dat
„ ik, dan dat een ander hetzelve brengen zal, en>
„ ik ben bereidvaardig, het fchavot te beklim-
,, men, om de ftraffe te lijden voor eene mis-
,, daad, die ik niet begaan heb, doch waaraan
„ mij echter het volk fchuldig oordeelt."
Hij verhaalde nog veel tot zijne rechtvaardiging;
doch weigerde den aanzienlijken man te noemen,
van wieh hij gewag had gemaakt: hij zeide bij deeze
gelegenheid tot zijnen Referent: „ Zeg mij
,, op uw gemoed, als mensch, niet als Reclitcr,
,, za! mijn doodvonnis opgefchort, en mijn pro-
„ ces op nieuw hervat worden , wanneer ik dee-
„ zen Heer noem ?" — De Referent antwoordde,
dat de wet zulks niet gedoogde — ,, Wel
„ nu", zeide hij, ,, dan Iterf ik met mijn ge-
,, heim."
Hij gaf eenen Geheimfchrüver, op het Hotel-
.de-Ville, zijn testament in de pen; en hij deed
zulks met eene hilfte vaste ftetai , liet zig fluk voor
ftuk wederom voorleezen, en veranderde en verbeterde
verfcheidene uitdrukkingen' un zamenvoegingen,
welke hij niet taalkundig vond: dit duurde
langer dan drie uuren, en hij bleef, geduurende
deezen tijd, zigzelven altoos gelijk.
Tegen agt uure werd hij eindelijk naar de gerechtsplaats
gebragt; hij boog zig voor zijneRech-