weekblad voor film, tooneel. dans. opera, operette, radio, revue ...

1/
lm ma'
i : Plffl
-^feite
i L_ r
m
-'-■
.-^--•..■.
ä
»pteeR me niet van liefde", luidt de merkwaardige
l titel van deze merkwaardige nieuwe Bavaria-film.
En inderdaad, men moet in het milieu, waarin de
handeling zich voltrekt, niet van liefde spreken, althans
.'Biet in ernst. Dat milieu kennen ontelbaren van ..hnoren
«eggen", doch weinigen kennen het in werkelijkheid. liet
is een internationaal milieu, een wereld met afzonder-
lijke wetten en moraal en men kan het vinden in elke
groote stad. De verzamelnaam ervoor is: de bohème.
De beide hoofdfiguren in het filmverhaal zijn
bohémiens. De plaats der handeling is München, Zii is
een meisje, dat talent voor schilderen heeft en naar de
Stad kwam om te trachten met liet ontwerpen van
affiches in haar onderhoud te voorzien, //// is een schilder
die weet wat hij kan en wat hij wil en die reeds in
.breeden kring beroemdheid heef' verworven. In het
artistenpension. waar zij heiden wonen, kruisen hun
wegen zich.
In artistenpensions plegen zich vele wegen te kruisen.
Ware spinnewebben van vriendschaps- en andere banden
houden zulke vrijgevochten gemeenschappen bij elkaar.
Het is een wereld, die op de verbeelding van den
romanticus werkt. Vandaar de uitgebreide roman-
literatuur over het artistenleven. Edoch, groot is daar-
door het gevaar, dat tante Agatha in haar haardfauteui]
de rotsvaste overtuiging krijgt, dat altisten verdorven
wezens zijn, uitgestootenen uit een maatschappij van ge-
zapige burgers met vaste inkomens. En zoolang tante
Agatha nog een jongen neef kan hebben, die schildert
of gedichten schrijft, of die opera's componeert, moet
dat gevaar bezworen worden, want tien tegen één. dat
Jljj. het familielid is, dat tante's erfenis het meest noodig
Seeft.
Wat ik in dezt film bijzonder waardeer, is. dat tante
.Agatha haar gerust kan gaan zien. Want de figuren,
raié regisseur Erich Engel ons voor oogen stelt, zijn
alle gewone menschen, die hun artist-zijn niet manifès-
téeren door aanstootgevende abnormaliteiten. Weinig
films «jn er in dit genre vervaardigd, die een zoo
*eeel«n en eerlijken kijk geven op het genus artis*.
^.-ISar-^^.....
Ä g^a^,
H
* tMT
|M '
['I 5 » < ii
iiF« I«---' ^ . ^
Er is dus een hij en een zij — en de hij. Alwin ge-
naamd, ziet iets in het schilderwerk van haar. Hij is
tot oordeelen bevoegd, want hij vindt grif afzet voor
zijn doeken en heeft al enkele malen geëxposeerd.
Misschien zitt hij zelfs nog wel meer in Pamela — zoo
heet ze — maar dat gaat ons voorloopig niet aan. want
,.van liefde wordt niet gesproken".
Een groote opdracht, het verzorgen van fresco's in
een nieuw bankgebouw, belandt via Alwin bij Pamela.
Hij wil haar gaarne een kans geven. Haar talent blijkt
echter nog niet genoeg ontwikkeld voor dit werk en het
zou zeker op een mislukking van de eerste grootte uit-
geloopen zijn. als Alwin haar niet in liet geheim ge-
holpen had. Doch geheimen kent het artistenmétier nu
eenmaal niet : natuurlijk komt het uit en Pamela is zeer
gedeprimeerd, terwijl Alwin zich een beetje schuldi
voelt aan haar ongeluk, omdat hij het was. die haaj
in een te vroeg stadium zooveel hooi op haar vork lif
nemen.
Om eindelijk zekerheid omtrent haar capaciteiten
krijgen, wil Pamela twee doeken inzenden naar de groj
tentoonstelling. Aluin voorziet echter, r^BB^^eweii
zullen winden en houdt ze buiten haaj^l^MH^^clI
Daardoor slaat Pamela een flater te«nover detr
charmanten bankdirecteur I.abarreM een wederzij
kennis, die zich hevig voor haar in%resseert, \V
breekt ze met Alwin.
En dan verkoopt ze door een ongfliflUig^P^al een
paar doeken, waarbij één, dat door Alwin gecorrigeerd
is. en waaronder zij destijds als een beleedigde majesteit
zijn naam heeft ïezet. De gevolgen zijn catastrophaal.
Een bekend kunsthandelaar wil haar wegens bedrog
voor den rechter dagen, doch als de nood het hoogst is,
treedt Alwin, die nog steeds van haar houdt, als red-
dende engel op en een gelukkige hereeniging brengt
ons het einde van deze vlotte en waarlijk filmische rol-
prent, waarin vooral Heidemarie Hatheyer en Mathias
Wieman ons overtuigen van hun groote spelcapaciteiten.'
Rob Roodenburgh
il -rf ' ... ' ■ . ■"■ É£
SPREEK NIET VAN LIEFDE
(„Man i [ir nicht von Liebe")
Re, ;RICH ENGEL
Draaiboek: Dr. Curt J. Brau r den gelijknamigren roman van Huifo M.
Kritz; muziek: ],eo Leux; ( c Igor Oberbergr; Geluid: Emil Specht.
Pamela Keith .
Andras Alwin
Pantscho-Diexler
Manella . . ^.
g Marcel Brügg-e ,
. Held. H
. M. Wiei
. W. Hol,
. Hilde S
. V. Afrii
;Van It»lr ...... P. Domi
**. *%
Bovenin onder :^Mnthia> -iV
. Walther Jung
. Margr. Haagren
. Rolf Weih
. E. Aulingrer
. L. Karlstadt
. E. Südel
i
»uani