Nummer 1 - O - Universiteit Leiden

E-mailinterview met Thomése over
gastschrijverschap
Was het gastschrijverschap wat je ervan ver-
wachtte?
‘Het was boven verwachting. Zo bleek ik studen-
ten uit zeer diverse studierichtingen te hebben:
neerlandistiek, geschiedenis, filosofie, klassieke
talen, film- en literatuurwetenschap, psychologie
en zelfs biologie, natuurkunde en geneeskunde.
Terecht, want de beste Nederlandse schrijvers
hebben geen Nederlands gestudeerd. Meestal
hebben ze helemaal niet gestudeerd, maar dat is
misschien niet zo netjes om in een academisch
orgaan te verkondigen.
Heeft de universiteit je goed verzorgd?
Ik ben zeer gastvrij onthaald door hoofddocent
Peter van Zonneveld en hoogleraar Jaap Goede-
gebuure. Tussen de dag- en avondcolleges door
heb ik met hen ombeurten een hapje gegeten bij
een keur aan Leidse restaurants, waarvan Woo
Ping mij het beste bij zal blijven. Met Peter van
Zonneveld heb ik leerzaam langs Leidse beziens-
waardigheden gewandeld en geluisterd naar zijn
geestige en geleerde anekdotes.
Zijn er dingen tegengevallen?
De collegezaal had geen ramen en stonk nog naar
het vorige gezelschap.
terd dat in De Posthoorn de lekkerste bitterballen
van Den Haag en omstreken te krijgen zijn. Er
werden dan ook direct twee porties besteld door de
vriendelijke gastschrijver, die ondertussen moeite
deed om zijn aandacht goed onder zijn academisch
kroost te verdelen, iedereen had immers evenveel
recht op hem.
Misschien is het handig om te vertellen hoe
we daar waren gekomen. Sowieso is het goed om
te weten dat De Posthoorn slechts een voorportaal
was. De reis zou die avond – het was in december;
ik droeg een sjaal – nog verder gaan. Eindbestemming
was literair theater Branoul, daarover straks
meer.
In de maanden voor de avond waarop ik de
Posthoornbitterbal mocht ervaren, werd er geschreven
en gesproken tijdens de gastschrijvercolleges.
Wat P.F. betreft beperkte het schrijven zich
24 Metaal 9 (2012) nummer 1
Wat viel je mee?
De hoge opkomst bij mijn colleges. En de inzet
van de studenten.
Heb je je ideeën over de huidige student moeten
bijstellen?
In mijn tijd waren ze luier. En ouder. Mij verraste
de positieve houding van iedereen. Jullie geloven
echt in de toekomst. Dat vond ik wel komisch. En
ook vertederend en hartverwarmend en zo.
Zat er talent in de groepen?
Talent is geen zaadje, het is een bloem. Achteraf
kun je over dat zaadje beginnen. Sorry voor de
Chinese wijsheid, die schud ik namelijk zo uit
mijn mouw. Ik zit middenin mijn J. Kessels-pul-
proman Het Bami Schandaal, die zich in Shanghai
afspeelt. Vandaar.
Zou je bij nader inzien iets anders doen?
Ik zou iets nieuws bedenken, zeker.
Een tip voor de komende gastschrijver?
Iedere gastschrijver moet bidden zoals hij gebekt
is. Willem Jan Otten gelooft al in God, die heeft
mij niet meer nodig.
tot de commentaren bij onze verhalen, en dan
nog kwamen die meestal tot ons via het gesproken
woord. Door hem opgegeven artikelen moesten
de aanzet tot een gesprek vormen, en deden dat
dikwijls ook. Gesprekken over schrijven, literatuur,
zeker- en vooral onzekerheden, Houellebecq,
over het niet winnen van literaire prijzen, ga zo
maar door. P.F. bleek niet alleen een zeer geestige
en erudiete persoonlijkheid maar ook een uiterst
aangename gesprekspartner wiens inzichten en
spitsvondigheden niet zelden inspireerden tot
waardevolle filosofieën en aanzetten tot schrijven,
want daar ging het uiteindelijk toch om.
De bedoeling was dat dit college creatief
schrijven voor eenieder zou uitmonden in een
kort verhaal, bijgeschaafd na aanleiding van de
feedback die P.F. zou geven. We kregen er een aantal
weken voor, de laatste weken van het college.