0« «I

VERKLARING WEGENBOUW-TERMEN
Aardebaan. Het geheele weglichaam zonder de verharding en zonder de
kunstwerken of beplanting.
Aardweg. Onverharde weg, naar gelang van de grondsoort ook genoemd
zandweg, kleiweg of vecnweg.
Berm. De afhellende strook grond aan weerszijden langs een wegverharding,
meestal onverhard en dan bezood.
Bermsloot. Afwateringssloot langs de buitenzijde van een wegberm.
Bestrating. Wegverharding, gevormd door uit de hand dicht naast elkaar
gezette steen en, keien of tegels.
Deklaag. De bovenste laag van een wegverharding.
Fundeering. De onderlaag van een wegverharding, soms ook genoemd
onderbouw.
Grindweg. Weg met een rijbaan van grind, hetzij alleen de deklaag, hetzij
de geheele verharding.
Inkassing. Sleuf in de aardebaan voor het aanbrengen der verharding.
Ook genoemd verhardingssleuf.
Kantopsluiting. Opsluiting door zoden of steenen der kanten van een
wegverharding, om het zijdelingsoh uitwijken der verharding te
verhinderen en om het afbrokkelen der kanten te voorkomen.
Kruin. Het bovenvlak van een voltooiden weg of aardebaan.
Ondergrond. De grondlagen onder een weglichaam.
Puinlaag. Laag geklopte puin, welke over de vlij laag wordt aangebracht.
Puinweg. Weg met een verharding van geklopte puin, welke zoowel de
fundeering als de deklaag vormt.
Sehelpenweg. Weg waarvan de bovenlaag door schelpen gevormd wordt,
hetzij met een onderlaag van puin of sintels, hetzij dat de geheele
verharding uit schelpen bestaat.
Sintelweg. "Weg met een deklaag van sintels, hetzij met een onderlaag
van puin. hetzij dat de geheele verharding uit sintels bestaat.
Steenslagweg. Weg met een verharding, waarvan de deklaag uit steenslag
samengesteld is.
Tonrondte. De ronding van een verhardingsoppervlakte, gewoonlijk
uitgedrukt in het hoogteverschil van het midden en de kanten van
den weg.
Tracé. Richting van den weg. Te volgen lijn.
Veldweg. Onverharde weg door het open veld.
Verharding. De kunstmatig verharde strook, die de rijbaan in een weg
vormt, dus fundeering en deklaag samen.
62