een toekomst voor groen - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Door vaak jarenlange leegstand zijn bijzondere ecologische
structuren ontstaan waardoor allerlei flora en fauna
zich zorgeloos hebben kunnen ontwikkelen. De Nieuwe
Hollandse Waterlinie vormt een ecologische verbinding,
waarbij de oude inundatiegebieden gebruikt worden voor
natte natuurontwikkeling en waterberging. Natuur en cultuur
gaan hier hand in hand.
Ook de aanleg rondom kastelen en ruïnes verdient aandacht.
Kastelen hadden per definitie een strategische ligging
en het is belangrijk de beleving daarvan te behouden
of te versterken. De beplanting was veelal functioneel (ter
verdediging of voor de voedselvoorziening). In latere fasen
werd de beplanting rondom een kasteel vaak geromantiseerd
met sierbeplanting.
Vaak worden kasteelterreinen opnieuw ingericht om de
roemruchte geschiedenis tastbaar te maken en de gebruiks-
waarde te verhogen, zoals in Culemborg (heringericht in
2004). De betekenis van het historische terreinprofiel kan
ook versterkt worden met nieuwe materialen zoals bij de
Uniastate in Friesland. Meer informatie is te vinden in
Een toekomst voor kasteelruïnes.
Herbestemming kerken en kloosters
Een grote opgave die vooral in het zuiden van Nederland
speelt, is de herbestemming van vrijkomende kerken en
kloosters, vaak met uitgebreide landerijen en nutstuinen.
Zo is voor het Limburgse kloosterdorp Steyl een integrale
ontwikkelingsvisie gemaakt om de spirituele, cultuurhistorische
en landschappelijke waarden te behouden en te
versterken. Een aantal gebouwen en terreinen krijgt een
nieuwe bestemming. Hiervoor zijn randvoorwaarden opgesteld,
zoals beheer van de openbare ruimte en autoluwe
verblijfsgebieden. Een dynamische visie en betrokkenheid
Een tentoonstellingspaviljoen in het kruiswegpark Peerke Donders in Tilburg vervangt een openluchtkapel. Het paviljoen is gedeeltelijk verdiept gebouwd en
legt een relatie met zijn omgeving door zijn transparantie vormgeving (architect: M-30 Architecten).