de dierfysiotherapie in Nederland - Diergeneeskundig Memorandum

Dierfysiotherapie
hond
VOORWOORD
De ontwikkeling binnen de diergeneeskunde
en de veranderende maatschappij,
maakt dat fysiotherapie bij kleine huisdieren,
en honden in het bijzonder, een
steeds belangrijkere rol is gaan spelen.
In de humane geneeskunde is de fysiotherapie
een alom gerespecteerde discipline,
die bij problemen aan het houdings- en
bewegingsapparaat, bij sportletsels, na
trauma’s, postoperatief en in de preventieve
sfeer, zijn waarde heeft bewezen.
Nieuwe knieën, nieuwe heupen en voorste
kruisband reconstructies zijn in de
humane geneeskunde onlosmakelijk verbonden
aan een revalidatie traject.
Vernieuwde hoogwaardige operatietechnieken
maken, dat de patiënt, de omgeving
en de werkgever een hoog verwachtingspatroon
hebben van het resultaat.
De nieuwe specialistische zorg bij kleine
huisdieren, de operatietechnieken, vernieuwde
medicaties en beeldende diagnostiek
vragen ook om meer specialistische
nazorg.
De vraag om specialistische nazorg komt
niet alleen vanuit de veterinaire wereld,
maar ook van de diereigenaren zelf. De
hond vervult, anders dan vroeger, een
meer prominente, emotionele rol binnen
het gezin. De eigenaren van de hond
verwachten na een medische ingreep dat
hun lievelingsdier beter beweegt en in
ieder geval minder pijn heeft. De dierenfysiotherapeuten
zijn verheugd met de
toenemende aandacht die de veterinaire
wereld heeft voor hun beroep.
D.M. 53e jaargang - No. 3 blz. 18
INLEIDING
De dierenarts en dierenfysiotherapeut
beïnvloeden allebei het meest wezenlijke
van de hond namelijk: het bewegen. De
manier waarop beide disciplines invloed
uitoefenen op het bewegen van de hond
is echter anders.
Door middel van opereren, corrigeren,
lokaal toedienen van ontstekingsremmers
of het geven van medicijnen probeert
de dierenarts de primaire oorzaak
van het probleem te verhelpen. De dierenarts
legt met de behandeling de basis
voor herstel en beter functioneren.
Het is niet anders dan in de humane wereld,
waar een arts, bijvoorbeeld bij een
tenniselleboog, lokaal infiltreert met ontstekingsremmers
of rust voorschrijft.
De fysiotherapeut ziet een probleem (lokale
stoornis) als een disfunctioneren
van een schakel binnen een bewegingsketen.
Deze lokale stoornis is een onderdeel
van een bewegingsketen en heeft
daardoor gevolgen voor de belasting van
de andere structuren.
Bij de tenniselleboog bijvoorbeeld, zal
de fysiotherapeut kijken hoe de arm in
z’n functie beweegt (bv. duwen, trekken,
service bij tennis) en wat de invloed is
van de stoornis op de belastbaarheid van