de dierfysiotherapie in Nederland - Diergeneeskundig Memorandum

Een grazend veulen in de weide en de typische
houding die het moet aannemen om
bij de grond te komen.
De veulens werden wekelijks 1 dag gedurende
8 uur geobserveerd waarbij iedere
10 minuten hun gedrag werd gescoord en
in het bijzonder werd gelet op hun graasgedrag
en welk been daarbij naar voren
werd geplaatst (protractie). Op een leeftijd
van 15, 27 en 55 weken is er een zogenaamde
buktest uitgevoerd: een eenvoudige
en gestandaardiseerde methode om
een voorkeurshouding te bepalen. De veulens
moesten daarvoor 15 maal van verschillende
afstanden naar een plek lopen
om daar iets van de grond te eten. Daarbij
werd niet alleen het geprotraheerde been
bepaald maar ook de afstand tussen de beide
voorhoeven. Verder werden er gestandaardiseerde
digitale foto’s genomen van
de hoefconformatie waarin onder andere
de hoefhoek (hoek tussen de dorsale hoefwand
en de bodem) gemeten kon worden.
Ook de totale lichaamsconformatie werd
gefotografeerd op een leeftijd van 15 en
55 weken
Daarbij werden reflecterende markers op
anatomische gedefinieerde punten geplakt.
Op 3, 15, 27 en 55 weken werd de hoefbelasting
gemeten met behulp van drukmetingen
onder de hoef. Hierbij werd gekeken
naar de afstand van het centre of pressure
(CoP) tot aan de toon om te onderzoeken
of ongelijkheid in hoeven ook leidde tot
verschillende belastingspatronen.
D.M. 53e jaargang - No. 3 blz. 64
Een 15 weken oud veulen beplakt met marker
op anatomisch gedefinieerde plaatsen.
De lijnen in de foto geven van links naar
rechts, de grootte van het hoofd, de lengte
van het been en de schofthoogte weer..
Ongeveer 50% van de veulens ontwikkelde
gedurende de eerste 15 weken tijdens
het grazen een voorkeurshouding. Er
was een sterk verband tussen beenlengte,
hoofdgrootte en de ontwikkeling van een
voorkeur. Daarbij waren de veulens met
relatief lange benen en een klein hoofd gepredisponeerd.
Veulens met een voorkeur
plaatsten hun benen verder uit elkaar en als
een gevolg van deze voorkeursstand ontstond
ongelijkheid in hoeven waarbij de
geprotraheerde hoef weker werd en de geretraheerde
steiler. Ongelijkheid in hoeven
leidde ook tot ongelijkheid in belastingspatronen.
Om deze relatie op gewrichtsniveau
te kunnen onderzoeken werden er
op 27 en 55 weken zonder sedatie gestandaardiseerde
röntgenfoto’s gemaakt van
de ondervoeten van alle veulens De conformatie
van de ondervoet van veulens
bleek anders dan de conformatie van het
volwassen paard. De voet-as was bij de
veulens zowel op 27 als op 55 weken,
hoewel dit op het oog niet als zodanig
herkend kon worden, naar achteren gebroken.
Op 55 weken was de parallelliteit
van het hoefbeen ten opzichte van
de hoefwand toegenomen en werd de
voet-as minder naar achteren gebroken.
Verder bleek dat bij ongelijke hoeven
ook ongelijke belasting op gewrichtsni-