Het programma voor de herinrichting van de gevaarlijke ... - UHasselt

(d.d. 16/6/2011) blijkt dit niet het geval te zijn, en mocht deze groep zonder meer
gehanteerd worden als vergelijkingsgroep.
Naast de gevaarlijke punten wordt ook een tweede vergelijkingsgroep gehanteerd,
zijnde alle letselongevallen die plaatsvonden over geheel Vlaanderen. Deze tweede
vergelijkingsgroep wordt gehanteerd ter controle. Dit om eventuele vertekening bij
gebruik van de vergelijkingsgroep met gevaarlijke punten te controleren. Tevens wordt
door gebruik van deze tweede vergelijkingsgroep de effectiviteit van de aangepakte
gevaarlijke punten ook afgezet tegen de algemene ongevallentrend in Vlaanderen.
3.4.2 Het statistisch model
Zoals reeds weergeven in de beschrijving van de Empirical Bayes methode (zie 3.3.1.a)
wordt gebruik gemaakt van statistische vergelijkingen om te controleren voor regressie
naar het gemiddelde. Hierbij dient onder meer het aantal ongevallen geschat te worden
door middel van een vergelijkingsgroep. Deze schatting kan gebeuren door gebruik te
maken van een echte vergelijkingsgroep of door te kiezen voor een statistisch model.
De keuze voor een statistisch model geniet hier de voorkeur, aangezien door middel van
een model het aantal ongevallen geschat kan worden op basis van de infrastructurele
karakteristieken van de punten. Dit betreft een meer zuivere methode dan gebruik te
maken van een vergelijkingsgroep (Elvik, 2008). In deze studie wordt gebruik gemaakt
van een statistisch model, dat reeds beschreven is in een recent rapport van het
Steunpunt Verkeersveiligheid (De Ceunynck et al., in revision). Dit rapport identificeert
de belangrijkste factoren die het verschil verklaren in het aantal ongevallen tussen de
verschillende types van gevaarlijke kruispunten. Daarvoor werd eveneens gebaseerd op
de gevaarlijke punten zoals opgenomen in voorliggende studie.
De modellen die in voorliggende studie gebruikt worden, schatten het aantal
letselongevallen op basis van de volumedata op het kruispunt. Daartoe werden vier
modellen gehanteerd, zijnde een model voor de letselongevallen in de voorperiode, voor
alle letselongevallen in de naperiode en voor de ernstige ongevallen in de voor- en de
naperiode. Voor de letselongevallen werd zowel voor de voor- als naperiode een statisch
significant model gevonden. Voor de ernstige ongevallen werd enkel een statistisch
significant model gevonden voor de voorperiode. Een analyse van de ernstige
ongevallen in de naperiode vond geen relatie tussen de volumegegevens en de ernstige
ongevallen. Dit is te wijten aan het lage ongevallenaantal in de naperiode. Daarom werd
voor de schatting van de ernstige ongevallen in de naperiode geen gebruik gemaakt van
de EB methode zoals beschreven onder 3.3.1.d, maar van een methode afgeleid van de
EB methode, beschreven volgens Elvik (2011). Daartoe werd de waarde van het gewicht
(zie formule (3)) van het model voor de ernstige ongevallen in de voorperiode,
aangepast naar de naperiode op basis van het ongevallenaantal in de naperiode. Tevens
werd het gemiddeld aantal ongevallen in de vergelijkingsgroep (µM) vervangen door het
gemiddelde geregistreerde aantal ongevallen in de naperiode in de onderzoeksgroep.
Een gedetailleerde beschrijving van de formules is terug te vinden in Elvik (2011).
Steunpunt Mobiliteit & Openbare Werken 28 RA-MOW-2011-021
Spoor Verkeersveiligheid