opmaak binnenwerk DEF - MCB Nederland B.V.

Drooghoekje
Enige aanleg voor verkoudheid en snel opzwellende neusslijmvliezen is niet
handig in het MCB-kantoor. Want in winterse winters kom je qua temperatuur
niet ver met één en later twee potkachels. Dat noopt een permanente ‘neusdruppelaar’
annex grootverbruiker van zakdoeken tot het creëren van een washoekje
op zolder. Dagelijks sopt hij vier zakdoeken schoon in het fonteintje,
spoelt ze uit en legt ze op zolder te drogen op de vlakke steen van de schoorsteen
waar de pijp van het potkacheltje MCB verlaat. Het is trouwens ook een
ideaal plekje voor het drogen van handschoenen, sjaals en andere warmtebevorderende
kleding en van de fotokopieën van de reclameafdeling. Werkelijk
multifunctioneel!
Niet alle typistes blijven even lang. Als er enige verliefde dromerigheid in hun
gelaatstrekken begint op te duiken, kondigt zich in de praktijk tevens het einde
van hun dienstverband aan. Want trouwen is stoppen; zo luiden de heersende
mores. Als vrouwen trouwen, zijn ze nodig in het huishouden en voor het opvoeden
van de kinderen. Zo verliest MCB ook de inbreng van de allereerste vrouwelijke
medewerker, mejuffrouw Betty de Waal. Haar verliefde blik draagt niet verder dan
het bureau van administrateur Jan van den Heuvel, maar daar valt hij in vruchtbare
bodem. En zo ontstaat een verhevigde samenwerkingslijn binnen de administratieve
werkzaamheden. Als deze buiten kantoortijden verregaand wordt voortgezet, valt
het MCB-doek voor Betty en vangt haar carrière als mevrouw Van den Heuvel aan.
Modernisering
Terwijl de directeuren en de vertegenwoordigers over auto’s beschikken en veel orders
dus ‘gemotoriseerd binnenkomen’, verloopt de aan- en afvoer van grote partijen materiaal
nog altijd per paard en wagen. Bij verre reizen komen, in aanvulling daarop, trein
en boot er aan te pas. Het transport van het kleinere spul gaat binnen Eindhoven als
vanouds per handkar. En in alle gevallen wordt er met de hand geladen en gelost. Om
daarbij geen spiermassa’s te verwoesten door ongelijke bewegingen, ontwikkelen de
magazijnmedewerkers een vast ritme, ondersteund door drie gelijkluidende oerkreten:
heeee-húp, heeee-húp, heeee-húp! En dat helpt bij ijzeren platen van 6000 x 1000 x
10 mm., probeer het maar eens. Omdat de handel druk is en elk spiertje daglicht moet
worden benut, is de kreet doorgaans zes van de zeven dagen in alle vroegte te horen.
Hij vormt als het ware de wekker voor de haan van de overburen die aansluitend, na
enige rekbewegingen en verenschudden, in actie komt.
Op een goede dag slaat evenwel de modernisering toe. De metaalcompagnie schaft een
heflift aan die 1000 kilo kan torsen. Dat blijkt een geweldige stap vooruit. Zodra het
sterke hulpmiddel is geïnstalleerd, is het vrijwel constant in actie. De MCB-mannen vergen
er bij tijd en wijle de meest onmogelijke dingen van en dan wil het spul wel eens
protesteren door om te kiepen. Maar geen nood, met extra mankracht wordt de lift
overeind gesjord en gaat hij door alsof er niets is gebeurd. Het hefinstrument is niet de
enige modernisering die wordt doorgevoerd, voor het wegen van de materialen wordt
enige tijd later een snelweger aangeschaft die de houten bascule vervangt. Toe maar!
In tranen
Het vervoer van materialen per handkar blijkt niet altijd een pretje. Uiteraard
bestaat alom de neiging om de kar flink vol te laden, zodat er zo veel mogelijk
spullen ineens weggebracht kunnen worden. Maar dat blijkt niet altijd
doelmatig, zeker niet als je over de Dommel heen moet. Als een van de vaste
mensen van MCB op een dag met een volle handkar het Stratumseind nadert,
doemt het Dommel-bruggetje op. Maar hoe hij ook duwt en draait en probeert,
hij krijgt zijn materiaal niet naar de overkant. Zelfs een helpende hand
biedt geen soelaas. De snijdende kou maakt het nog een stukje erger en de
medewerker barst dan ook in tranen uit. Er zit niets anders op dan helemaal
om te lopen om op de bestemming te komen.
Kantoormechanisering
Qua kantoormechanisering is MCB uitermate licht ‘bewapend’: het bedrijf beschikt
over enkele typemachines, een rekenmachine met handbediening en een ouderwetse
dictafoon met een trechter waarmee de directie brieven inspreekt. Het geluid
komt via een slang bij een membraan die een naald aanstuurt die het geluidsspoor
vervolgens op een ronddraaiende wasrol kerft. Via een apparaat dat het beste te
vergelijken is met een doktersstethoscoop, luisteren de typistes dat vervolgens af
en typen het gesprokene in. De meer bedreven medewerksters doen dat na verloop
OVERZICHT 1902-1950
1946
Aanschaf van een snelweger
en een heflift.
21