opmaak binnenwerk DEF - MCB Nederland B.V.

direct in staat het euvel op te sporen. Dat wil wel eens een kleine rustpauze zijn van
verkopers die, vermoeid door de drukte, hun hoorn even in de la van hun bureau
hebben gestopt. Of die een blokje hout op het toestel hebben gelegd om zo een
gesprek te ensceneren en met meneer Tuuttuuttuut aan de lijn even tot rust proberen
te komen. Soms gelasten ze een fictieve plaspauze in, om even helemaal uit de hectiek
te ontsnappen. Maar ook dat kunnen ze niet ongestraft doen: “Je bent al zeven
keer naar de WC geweest, zou je niet eens naar de dokter gaan?” Tja, om hiervoor nu
bij de huisarts te belanden...!
Intussen blijft het bellen. Als het ‘volle bak’ is, willen er tien mensen tegelijkertijd
antwoord: zo veel telefoonlijnen heeft MCB al in 1953. En dikwijls is het ook ‘volle
bak’. De telefonistes hebben, net als iedereen, recht op pauze, maar maak dat klanten
maar eens duidelijk. En dus bestaat hun dagelijkse rustpoos uit het ontvangen van
boterhammenetende collega’s die even gezellig aanschuiven. Zelf blijven ze paraat en
met een beetje geluk zitten er wel een paar slokken zelf meegebrachte koffie in voordat
zich weer iemand met een prangende vraag meldt. Of een half geschild appeltje.
Enkele ‘blijvers’ genieten tijdens de pauze van het gratis zonnetje. V.l.n.r. Theo van Beek,
Henk Hulsbosch, Anny Strik, Piet Peels, Piet de Rooij, Loes van der Heijden en Piet Bergmans.
Pauze
Pauze, dat is voor iedereen behelpen op kantoor. Velen houden op de plaats rust bij
gebrek aan een recreatieruimte. Ze draaien om 12.30 uur een kwart slag op hun
stoel, trekken de onderste bureaulade uit en laten daar hun voeten op rusten. Daarna
zie je hen winkelen met hun boterhammenzakje en de theebeker die ze uit de la
vissen. Ook de eigen theepot staat daar. Die wordt nooit afgewassen, want het is bij
de kantoorlieden een sport op zich om theepotten zo bruin mogelijk te laten worden.
Na een gezellige keuvel met collega’s volgt na een half uur de tegenovergestelde
beweging met lichaam en voeten en dan is de pauze voorbij.
Een deel van de medewerkers volgt dat patroon. De anderen trekken huiswaarts en
pauzeren anderhalf uur. Het uur verschil halen ze in door een uur langer door te
werken. Daar mag je namelijk ook voor kiezen. Zolang je je keuzes maar niet te hooi
en te gras afwisselt. Het is óf blijven óf thuis gaan eten; die keuze staat ook genoteerd.
Frans van Ettro propageert zelfs een middagdutje voor de ‘langpauzeerders’:
dan ben je er even uit en kun je er naderhand weer fris tegenaan.
De beide directeuren behoren tot het contingent thuiseters. Voor Frans van Ettro
betekent het even geen MCB, weg uit het ijzer en staal en over wat anders praten
met Nel. De keren dat de kinderschare de naam van de metaalcompagnie hoort vallen,
zijn schaars. Ze weten dan nog niet dat ze dat later ruimschoots inhalen.
Bij de Van Kempen’s gaat het anders toe. Daar gaat het tussen soep en pudding vrijwel
alleen over MCB. Over bestaande en nieuwe klanten, materiaaltoepassingen, voorraadproblemen,
verhalen van vertegenwoordigers. De drie jongens krijgen het allemaal
met de soeplepel mee naar binnen. Waar het precies over gaat en wat het allemaal
voorstelt, is nog vaag als je net acht, tien of twaalf bent, maar de terminologie
raakt vertrouwd. Dus op school kunnen ze hun mondje aardig roeren als het over de
stiel van de pappa’s gaat. ‘Die van mij werkt bij MCB. IJzer en staal, weet je wel?’
Om de bereikbaarheid en dienstverlening zo ver mogelijk op te rekken, ontwikkelen
zich op kantoor twee diensten, waardoor MCB van 08.00 uur tot 18.00 uur bereikbaar
is. De begintijd is daarbij ‘heilig’. Om 08.00 uur beginnen betekent uiterlijk om
07.55 uur binnen zijn en op weg naar het bureau. Frans van Ettro ziet daar in
hoogst eigen persoon op toe, want hij wacht de medewerkers aan de deur op. Het
heeft iets dwingends, zo’n klein kantoor met de bazen zo dichtbij.......! Aan de
achterkant van de werkdag is alleen het vastgestelde tijdstip tot wanneer ten minste
moet worden doorgewerkt, heilig. Komen daar nog ettelijke minuten of kwartie-
OVERZICHT 1950-1960
1952
Uitgave van de tweede editie van
het MCB-boek: oplage 10.000.
Eind 1952: 91 medewerkers.
33