het laatste bivak - Stichting Papua Erfgoed

voor ons, iets anders. Wij hebben toevallig deze affaire meegemaakt
en er was niets romantisch en niets interessants aan. Het was alleen
maar heel erg droevig en onmenselijk wreed. Daarom zwegen we,
zie je. Nee, je had er niet over moeten beginnen. Je merkte toch
wel hoe Hellinga en Van Dijk de pest inkregen? En ik niet minder.
Die zaak is afgeschreven. Daar staat een streep onder. Die streep
zette God er zelf onder. Die zal het ook meer dan genoeg gevonden
hebben. En jij wil er weer een nieuw hoofdstuk aan vastbreien.
Want dat wil je toch?
Ik keek pater Roodzand aan en kreeg eigenlijk nog meer sympathie
voor hem dan ik al had.
— Is het zeker dat hij dood is?
— Ja. Of zeker... wat is zeker in een land als dit! Hier is nooit
iets zeker, maar menselijkerwijs gesproken is hij dood. Niemand
die er hier aan twijfelt. En ... we mogen ook niet hopen dat hij
nog leeft, geloof ik. Er is te veel gebeurd.
Hij zweeg en stopte z'n pijp vol met de beruchte zwarte, zware
tabak. En toen begon hij heel langzaam en heel nadrukkelijk te
spreken. En ook heel ernstig.
— Ik ben bang dat je achter deze zaak zal aangaan en dat is niet
goed. Er is een heleboel over geroddeld en gefantaseerd. Er zal
vast wel een of andere oudgast hier zijn, die je een verhaal ophangt
dat spannend genoeg is, maar kant noch wal raakt. En ik zou om
geen geld ter wereld willen dat je een idiote geschiedenis ging
schrijven over iets dat me . . . ons ... een beetje erg dwarszit.
Hij wachtte even. Buiten rommelde opnieuw de donder. Mijlenver
weg, maar luider dan ervoor. Daarna werd het opnieuw stil.
— Luister, ik zal je vertellen wat ik weet. Dat is niet alles, lang
niet alles, maar ik geloof niet dat er iemand is die er méér van
weet, of het zou Sahalatu moeten zijn. Misschien doe ik er verkeerd
aan die kwestie op te rakelen, maar ik ben bang voor je
andere bronnen. Het is een lange geschiedenis, m'n jongen, en
geen vrolijke geschiedenis. Wat je ermee wilt doen laat ik aan jou
over. Tenslotte moeten we in het leven altijd beginnen met de
mensen te vertouwen. Schenk nog eens in.
En hij begon.
14