I E G E V E R T I C B « S E R V E - Acehbooks.org

zeer rijk was, rijk aan hout, koper, goud, saffieren, ro-
bijnen, rijk aan vee, paarden, geiten, wilde zwijnen en
vooral - hier grijnsde Long Pi - aan peper. 'Als de be-
velhebber peper wilde koopen, moest hij wel goed toe-
zien dat hij geen steenen en zand kreeg inplaats van de-
ze kostbare specerij, want al was de Koning oud, slim
was hij nog wel.'
'Maar nog slimmer zijn de Chineezen,' zeide Davis
en Houtman beloofde den man een flinke belooning,
als hij de Portugeezen weg wilde houden, als hij handel
dreef met den Koning.
'Long Pi is tot Uw dienst, genadigde Heer, hij zal
zijn uiterste best doen.' Daarop trok hij zich wat terug,
want de aandacht van den bevelhebber werd geboeid
door twee prauwen, die bakboordzijde genaderd wa-
ren. De tweede stuurman meldde het den bevelhebber:
dit waren de afgezanten van den Sultan van Atjeh. Zij
beklommen den valreep. Het waren de Sarabander, de
havenmeester, en de geheimschrijver van den Sultan
en gevolgd door eenige andere ambtenaren, zij waren
in getale van tien. Plechtig brachten zij hun eerbiedi-
gen groet, de hand heffend boven de hooge, smalle ko-
piah, om ze dan weder neder te doen vallen op de
zwarte, naar de enkels zich versmallende broek. Zij
kwamen uit naam van den machtigen Sultan, zeide de
Sarabander, den naam van het schip vragen, het getal
der manschappen en het aantal der kanonnen opne-
men. Wanneer het doel van de reis was, specerijen te
- 107