I E G E V E R T I C B « S E R V E - Acehbooks.org

Moehammed, hen allen verzamelende, deed de gebrui-
kelijke geluksvraag: 'Met hoe weinigen zijn wij?'
'Wij zijn slechts met twee en dertig mannen,' was het
antwoord en eerst daarna togen de mannen op weg.
Over den schouder sloegen zij den sirihdoek met de
zilveren sleutels en gouden sierknoop; in den gordel
droegen zij de rentjong of kris.
Naar landsgewoonte liepen zij achter elkaar, zoodat
zij een langen stoet vormden. Wanneer de maan vol is,
blijven de menschen in een Atjehsche kampong op, zij
zitten in de djoeroë of vóór het huis en de kinderen
spelen hun maneschijnspelletjes, verstoppertje of het
olifantenspel. Nja Ganti, bijna naakt nu, speelde met
de anderen meutomtom, het spel waarin men een tou-
wen ring in het zand verbergt om er met een stok naar
te steken. Hij was aan de beurt, maar toen hij den stoet
mannen zag gaan, daar op den maanbeschenen weg on-
der de zwarte boomen, wierp hij zijn stok weg en bij
Grootmoeder gekomen, die in de donkere slagscha-
duw van het huis zat, vroeg hij:
'Wie zijn zij en waar gaan zij heen, Grootmoeder?'
'Het zijn de Orangkaja en zij gaan hun Koning ha-
len, Kleinzoon!'
Nja Ganti zag hen na. Zou hij ook eens, als hij man
was, zoo in lange rij loopen en een koning halen?
In den zeer vroegen morgen voor de zon aan de kim
was, werd de oude Tjoet Limpah gewekt door haar
-36