I E G E V E R T I C B « S E R V E - Acehbooks.org

en elkaar Uw gunst zullen betwisten. Daulat.'
'Groote Koning,' sprak Hajati, 'terecht zegt Tjoet
Limpah dat zij geen verstand van zeezaken heeft.
Hoe zou zij ook? Zij is een dienares van de prinses van
Djohor en weet alleen van vrouwenbelangen. De Por-
tugeezen zijn op het oogenblik onze vrienden, wij drij-
ven een voordeeligen handel met hen, zij hebben reeds
nederzettingen aan de kust. Als de Engelschen hun vij-
anden zijn, zijn zij ook de onze, vooral na den overval
op deze zes Atjehse prauwen. Zij verdienen niet anders
dan hier vandaan gejaagd te worden.'
'Niet anders dacht ik te doen, Hajati; laat onmiddel-
lijk veertig gewapende galeien uitvaren en breng mij,
vóórdat de zon weder aan de kim is, het bericht dat de
twee schepen onze reede hebben verlaten of door onze
kanonnen vernield zijn.'
'De wil van den Grooten Heer zal uitgevoerd wor-
den,' zeide Hajati, 'Daulat.'
Met een vernietigenden blik op Tjoet Limpah verliet
zij de Djoeroë.
Het was een wijle stil in de zaal toen Hajati vertrok-
ken was. Tjoet Limpah was alleen met den Koning,
want de rijksgrooten en zelfs de slavinnen waren voor
de komst der beide vrouwen reeds heengegaan. Einde-
lijk sprak Aloëdin:
'Wat hebt ge mij te vertellen, voedster van Tjoet Nja
Mirah? Zeg vrijuit wat ge denkt.'
Tjoet Limpah schoof nader en op zachten doch dui-
delijken toon zeide zij:
- 92