'DE' JONGERE BESTAAT NIET - Marije Cornelissen

De negatieve beelden over jongeren komen met name voort uit het feit dat weinig
politici en ambtenaren goede ervaringen hebben opgedaan met inspraak van jongeren.
Stereotypen bestaan bij de gratie van onbekendheid met bepaalde groepen mensen.
Om effectieve inspraak van jongeren te bereiken en daarmee de negatieve beelden
over hen te ontzenuwen zijn een goede informatievoorziening en de
juisterandvoorwaarden voor participatie van groot belang.
4.2.2. Inspraak bij gemeenten
Naast inspraak bij de rijksoverheid is inspraak van jongeren op gemeentelijk niveau
ook heel belangrijk. Op gemeentelijk niveau gaat het om de dagelijkse leefomgeving
van jongeren, maar zij worden helaas vaak niet betrokken bij de gang van zaken. Dit
probleem wordt steeds meer erkend en veel gemeenten zijn begonnen met het maken
en uitvoeren van plannen om jongerenparticipatie in de gemeente vorm te geven.
Toch zijn er nog verschillende struikelblokken voor inspraak van jongeren bij
gemeenten die te maken hebben met beeldvorming over jongeren. Zoals ook op
rijksoverheidsniveau het geval is, bestaat soms het idee dat jongeren een (uniforme)
problematische achterstandsgroep vormen. Zo krijgt participatie al snel het karakter
van preventie. Een ander voorbeeld is dat in sommige gevallen wordt aangenomen dat
jongeren slechts inspraak willen hebben bij specifieke ‘jongerenonderwerpen’, zoals de
locatie van een ‘hangplek’ (jongerenontmoetingsplaats) of een skatebaan. Ook dit kan
volwaardige participatie van jongeren als inwoners van een gemeente in de weg staan.
Probleemjongeren
Jeugdparticipatiebeleid van gemeenten is vaak gericht op het verminderen van overlast
van een kleine groep jongeren. Het valt niet te ontkennen dat er jongeren zijn die
zonder diploma hun school verlaten, werkloos zijn of zich aan criminaliteit of
vandalisme bezondigen. Gemeenten zien deze jongeren als probleemgroepen waar iets
mee gedaan moet worden. Ze worden bij het bedenken van oplossingen voor de
problemen betrokken. Daar is niets mis mee. Het is erg goed dat jongeren in
achterstandposities betrokken worden bij beleid dat op hen gericht is. Het probleem is
dat het vaak hierbij blijft. Er is zo geen aandacht voor de veel grotere groep jongeren
waar het wel goed mee gaat en het beleid heeft zo meer het karakter van jongerenzorg
dan van jongerenparticipatie. Een voorbeeld hiervan is het Marokkaanse
jongerencentrum dat twee jaar geleden in Oosterhout werd opgezet. In een
persbericht daarover werd gezegd:
‘De afgelopen jaren is van meerdere kanten aangedrongen op de komst van een
Marokkaans jongerencentrum. Die wens kwam onder andere naar voren in gesprekken die
de gemeente en de politie hebben gevoerd naar aanleiding van ongeregeldheden in het
Oosterhoutse stadscentrum in de eerste helft van 1997.’ 79
De vraag is of de Marokkaanse jongeren in Oosterhout ook een eigen
jongerencentrum gekregen hadden als er geen ongeregeldheden waren geweest.
Gemeenten lijken veel gemotiveerder om jongeren inspraak te geven en geld te
investeren in voorzieningen voor jongeren als het een preventief doel dient.
56