Succes is een keuze; succes dwing je af! - TeamingNet

Natuurlijk schat je je op te lossen problemen in naar ‘urgentie’ en ‘importantie’, maar die
onderscheiding zegt je niet, dat belangrijke dingen altijd ‘prioriteit’ hebben, dus voorrang krijgen!
Voor belangrijke dingen leidt een haastige voorrang vaak tot gevaarlijke domheden. Ik denk nog
aan het gevleugelde woord van een Utrechts chirurg in de operatiekamer: “Werk niet haastig,
collega’s, we hebben géén tijd te verliezen.”
Tijdrovers, waartegen je je moet wapenen, zijn:
de papierwinkel of ‘paperasserie’, ondanks ons zogenoemde papierloze tijdperk;
de telefonische en sms- indringers, wier aantal is toegenomen sinds we altijd en overal
bereikbaar (moeten?) zijn;
de fysieke indringers, die we laten binnenkomen zonder deugdelijke afspraak – of erger –
zonder deugdelijke reden!
te langgerekte vergaderingen, omdat onze nutteloze aanwezigheid gewenst is;
de correctie van gemaakte fouten, waaraan men méér tijd besteedt dan aan het voorkomen
ervan;
het ontbrekend delegatievermogen, wat het probleem van veel mensen is..
het ‘redden’ van crisissituaties, waarbij sommige ‘redders’ eerst de ellende schèppen om die
met méér roem te bezweren;
de e-mailgekte: alsof wij interesse hebben in iedere ‘gedachtescheet’ die de ander te pas en
te onpas wenst te laten;
de sociale media kolder waarmee profileringneuroten op elk moment van de dag
‘wereldnieuws’ verkondigen.
16. Succesvogels zondigen zich niet (vaak) aan uitstelstrategieën
‘Uitstelstrategieën’ zijn veelal gevaarlijk voor succes in zaken en beroep. Ik geef hier enkele
varianten ervan:
De opruimstrategie
Deze wordt toegepast wanneer we onaangename beslissingen moeten uitvoeren. We besluiten,
het vandaag wel te doen, maar ruimen eerst de zaken op, die nog op ons bureau rondslingeren. Bij
dit sorteren en opruimen stuiten we op zaken, die eigenlijk óók voorrang hebben. Dan zijn we
innerlijk geëxcuseerd, dat we de onaangename klus van vandaag tot morgen kunnen uitstellen.
De ochtendpoststrategie
We lezen eerst de ochtendpost door – inclusief onze volgelopen e-mailbox – omdat we dat zo
gewend zijn en om te zien of hier urgente te behandelen problemen in voorkomen. Die zouden
ons uitstel kunnen ‘legaliseren’.
De vakliteratuurstrategie
Dit is een iets verhevener vorm. De binnengekomen post was wellicht iets te mager uitgevallen,
maar er zijn nog enige vaktijdschriften, die we innerlijk versterkt kunnen lezen vóór we aan die
onaangename klus hoeven toe te komen.
De conversatiestrategie
O ja, vóór we aan die onaangename klus toekomen, was er ook een wat plezieriger zaak, die we
met Dirk Hendrikse, van de tweede verdieping, wilden bespreken. Laat ons dat éérst doen.
[27]