tijdschrift voor brabants heem en erfgoed - Thuis in Brabant

grootschalig onderzoek gedaan worden. Er gingen
introducés mee, hele gezinnen. We hebben nu deelnemers
van de tweede generatie.’ in 2006 zijn Jac. en
Gerrit als organisatoren gestopt en is de werkgroep
los gegroeid van de school. Maar de club heeft een
doorstart gemaakt als zelfstandige Archeologische
vereniging Philips van horne. de school heeft de hele
uitrusting aan de vereniging geschonken. dat vult een
hele truck: tenten, tafels, stoelen, keukenapparatuur
en werkgereedschap.’
Jac. gaat nog steeds mee, maar de laatste jaren als
kok. ‘van het graafwerk heb ik afscheid genomen; de
Biemansen hebben een slechte rug.’
‘Woonde gij dan nie bij jullie moeder?’
Jackielo leeft in zekere zin ook nog voort. Jac. is een
fervent verzamelaar van ansichtkaarten, van Budel en
Maarheeze. Regelmatig reist hij nog op en neer naar
zijn geboortedorp. hij is er voorzitter van de heemkundekring
‘de Baronie van cranendonck’, eindredacteur
van het heemkundetijdschrift de Aa-kroniek en
lid van de Monumenten- en straatnamencommissie.
En dan is er nog het politieke cabaret, ieder jaar met
carnaval. dan moeten ze hem wel eens bijpraten, want
niet alle dorpsverwikkelingen heeft hij meegekregen.
verbaasd wordt dan soms gevraagd: ‘Mar woonde gij
dan nie bij jullie moeder?’
De Parlando’s
is er nog ruimte voor iets anders dan geschiedenis,
archieven, heemkunde, Maarheeze? Na enig nadenken
komt het eerlijke antwoord: ‘Nee, eigenlijk niet, of
toch… ik heb jaren gezongen in de smartlappengroep
de Parlando’s.’ Een uit de hand gelopen studentengrap,
blijkt al gauw. Jac. en studievriend Jan Walravens (beiden
met kerkkoorervaring) zaten in hun Nijmeegse
stamkroeg ’t haantje. En zoals dat gaat in stamkroegen:
ze zetten een vrolijk lied in. Twee meiden aan hun
tafel, helen en Lilian, zongen spontaan mee. ‘dat klonk
zó mooi’, zegt Jac., ‘de rillingen liepen over onze rug!’
in een opwelling heb ik ons daarna opgegeven voor de
dag van het Levenslied. Aan de telefoon vroegen ze
hoe we heetten, dat moest ik toen snel verzinnen. de
rest wist van niets, haha! Toen moesten we wel gaan
oefenen, en kleren huren. Afijn, de grap heeft vijftien
jaar plezier opgeleverd, met talloze optredens op
smartlappenfestivals, bruiloften en partijen. Maar
uiteindelijk was het voor de meesten niet meer te
combineren. drie jaar geleden hebben we ons afscheids -
concert gegeven, in ’t haantje.’
Historisch hart
voorzichtig vragen we naar Jac.’s toekomstplannen.
is het na zeven jaar Waalwijk en meer dan tien jaar
’s-hertogenbosch misschien tijd voor verandering?
‘dat vraag ik me ook wel eens af, maar ik heb een heerlijke
baan, ben erg zelfstandig en het werk is veelzijdig:
eigenlijk twee banen ineen. dat laat je niet zo
maar schieten.’ Jac. vindt dat hij in ’s-hertogenbosch
het beste heeft van twee werelden: de stad, waar hij
zich helemaal thuis is gaan voelen, en een paar keer
per week Maarheeze. ‘Want daar ligt toch mijn historisch
hart.’
foto links: Tijdens het heemkamp te Oudenbosch,
1996. Jac. zittend vooraan vierde van links.
(Foto: Wim van Rooij) onder: De oorspronkelijk
uit Nijmeegse historici samengestelde smartlappengroep
De Parlando’s met tweede van links Jan
Walravens en boven Jac. Biemans, voorjaar 2003.
i n b r a b a n t N u M M E R 0 O K T O B E R 2 0 0 9 6 7