Code goed bestuur - Dendron College

Blik van Buiten
‘Bij diversiteit is het nog te veel wit over zwart’
Naam R Zeki Arslan
Functie R onderwijsexpert van FORUM, Instituut voor Multiculturele Vraagstukken
Gespreksonderwerp R kansongelijkheid
Standpunt R het zoeken naar oplossingen stagneert
Tekst: Mieke Aarts / Foto: NFP Photography
Praten de mensen van FORUM en de
VO-raad genoeg met elkaar?
Zeki Arslan: “We praten genoeg met elkaar,
maar ik mis nog steeds een duidelijke visie
vanuit de VO-raad op kansongelijkheid.
Die ongelijkheid is een essentieel aspect
van de kwaliteit en de prestaties van ons
onderwijsbestel voor de komende twintig
jaar. Aandacht voor kansongelijkheid is niet
alleen urgent vanuit sociaal-maatschappelijk
oogpunt, maar ook voor een goede
kennis- en economische infrastructuur.
De VO-raad moet helder neerzetten hoe we
er in Nederland voor zorgen dat we kansarme
groepen leerlingen in het voortgezet
onderwijs aan basiscompetenties helpen.
‘Sinds tien jaar zijn we gaan
dromen over mono-etnisch
onderwijs om een monoetnische
samenleving te
realiseren’
Die agenda móet er komen – daarmee val
ik de VO-raad steeds lastig – want er vallen
nog te veel leerlingen uit. We benutten
talent onvoldoende, er is onvrede bij ouders
over de prestaties van hun kinderen en de
aansluitingen tussen primair en voortgezet
onderwijs en tussen voortgezet onderwijs en
vervolgonderwijs zijn niet goed genoeg.
Het is een misvatting te denken dat we het
probleem van kansongelijkheid opgelost
hebben. De oplossing stagneert.
8 VO-magazine 4 • januari 2010
Terwijl Nederland door de demografische
ontwikkelingen juist een instrument in
handen heeft voor de kenniseconomie en
voor toegang tot de wereldmarkt. Migranten
hebben een enorme talenkennis en
cultureel-historische erfenis meegenomen
naar Nederland. Ga daar strategisch mee
om. Er komen mondiale verschuivingen aan.
Als je Turks spreekt, kun je van de Balkan
tot Azerbeidzjan zaken doen, inclusief Irak.
De economische en culturele meerwaarde
moeten we in het onderwijs verzilveren en
benutten om leerlingen aan goede kwalificaties
te helpen. Zij zijn onze toekomstige
wetenschappers, ambassadeurs en internationale
zakenmannen en -vrouwen.“
U staat bekend als de nationale pionier
voor onderwijs en integratie en doet dit
werk al decennia lang. Wat zijn de belangrijkste
thema’s voor de komende tijd?
“Allereerst zorgen voor een evenwichtige
doorstroom van primair naar voortgezet
onderwijs. In de grote steden gaat nu nog
tachtig procent van de allochtone kinderen
naar het vmbo. Daar maak ik me grote
zorgen om: het kost veel geld, het frustreert
talent en zorgt voor een lange route naar
het hoger onderwijs. Ten tweede moeten
scholen leerlingen zo weten te inspireren en
uit te dagen dat ze hun opleiding afmaken.
Dit zijn de twee graadmeters voor succes
van de onderwijssector als het gaat om hun
bijdrage aan de kenniseconomie en aan de
emancipatie van nieuwkomers in de Nederlandse
samenleving.
Diversiteit stond vroeger veel meer op de
onderwijsagenda. We hadden zelfs allerlei
projectgroepen voor intercultureel onderwijs.
Dat is sinds een jaar of tien ondenkbaar.
Sindsdien zijn we gaan dromen over
mono-etnisch onderwijs om een monoetnische
samenleving te realiseren.
‘Het is een misvatting te
denken dat we het probleem
van kansongelijkheid
opgelost hebben’
Maar die is niet realiseerbaar. Let wel,
iedereen moet worden aangesproken op zijn
verantwoordelijkheid om een steentje bij te
dragen aan kansenverbetering van kinderen.
Ook kansarme ouders hebben een verantwoordelijkheid
richting leraar en school.
Ze mogen niet alle verantwoordelijkheid op
het bordje van school leggen; alle ouders
moeten aandacht, geld en tijd investeren en
helpen op school, daarin wil ik geen enkele
concessie doen. Maar het is een illusie dat
we een mono-etnische onderwijscultuur
kunnen creëren door een aantal dingen
niet meer op agenda te zetten.”