zwem je met me mee 0305 - Stichting Saac

De spanning van het vliegen, een nieuwe omgeving en het contact met de dolfijnen en
onbekende therapeuten kan effect hebben gehad op het gedrag van de kinderen, wat indirect
effect kan hebben op de resultaten van de therapie.
De auteurs van de artikelen beschrijven dat dolfijntherapie een succesvol dier geassisteerde
therapie is, waarbij veel positieve effecten verkregen zijn bij kinderen met een beperking.
Bewijs dat het succesvoller is dan andere dier geassisteerde therapieën 33 , bijvoorbeeld
therapie met honden, ontbreekt.
Bij de beschreven onderzoeken is een gering aantal gegevens verstrekt over de bevindingen.
Auteurs van 3 studies 34 hebben een beperkt aantal resultaten gepubliceerd over de nul en eind
metingen per kind. Bij vier 35 studies wordt aangegeven dat de kinderen zich na de therapie
beter kunnen concentreren, maar bij drie van deze studies 36 is geen informatie te vinden over
deze resultaten. Doordat deze punten niet onderbouwd worden is het onmogelijk te analyseren
of de genoemde resultaten valide gemeten zijn en/of statistisch goed zijn verwerkt.
Als laatst ontbreekt er informatie over de lange termijn effecten van de gegeven dolfijntherapie.
De testperiodes verschillen per onderzoek. Het valt op dat er gemiddeld een testperiode
gehanteerd wordt van minder dan 6 maanden. Hierdoor kan niet bewezen worden dat de
verkregen resultaten daadwerkelijk blijvend zijn.
4.2.2 Interviews
Methode
De onderzoeksgroep bestond uit 16 kinderen. Dit is te weinig om een realistisch overzicht te
krijgen van de significante resultaten van de therapie. Voor een betrouwbare validiteit hoort
gebruik gemaakt te worden van een controle groep. Door de kleine onderzoeksgroep was hier
geen mogelijkheid voor. De onderzoekers waren op de hoogte van de vorm en type van de
therapie dat de kinderen ontvangen hadden. Het onderzoek is niet geblindeerd uitgevoerd.
Omgevingsfactoren zijn bij dit onderzoek een mogelijke bedreiging op de validiteit. De
meeste interviews werden gehouden bij de respondenten thuis. Overige plaatsten waren: een
terrasje, op het werk, bij de interviewers thuis en op het strand. Doordat een aantal interviews
op onbekende locaties zijn gehouden, ontstond de mogelijkheid dat de respondenten afgeleid
raakte door de onbekende omgeving of de gebeurtenissen te plaatse. Dit kan tot gevolg
hebben dat er minder aandacht was voor het beantwoorden van de vragen waardoor de
gegeven antwoorden afwijken van de realiteit.
De interviews zijn, per kind, maar met één ouder/verzorger gehouden. Een tweede
ouder/verzorger kan een ander beeld hebben van de veranderingen na de therapie. Hierdoor
kan een ander beeld verkregen zijn bij de resultaten.
De regulier behandelend therapeut van de kinderen had ook geïnterviewd moeten worden.
Deze therapeut heeft een ander beeld van het complete welzijn van het kind dan de
respondent. Het nadeel hiervan is dat de therapeut bevooroordeeld kan zijn, doordat het kind
bij hen onder behandeling is en dit meegenomen word in het antwoord.
33 Karsten Brensing (2005), William Rossiter (1998)
34 Nathanson (1989), Nathanson & de Faria (1993), Nathanson et al. (1997)
35 Nathanson (1989), Nathanson & de Faria (1993), Nathanson et al. (1997), Lukina (1999)
36 Nathanson (1989), Nathanson & de Faria (1993), Nathanson et al. (1997)
36