Think Positive - Hongarije Tiszameer

07 oktober 2008
6. Volle kracht vooruit
Daar istie wééééééééééérrrr!!! Jacqueline heeft de laatste weken
de weblog uitstekend bijgehouden maar vanaf heden kan
ik hem weer dagelijks zelf bijwerken. Eindelijk weer online,
en ditmaal gewoon vanaf mijn kamer! De afgelopen weken is
er veel gebeurd maar terugkijken heeft weinig zin dus vanaf
nu met volle kracht vooruit!
Laat ik beginnen om iedereen te bedanken voor alle steun en
belangstelling in de vorm van reacties op de weblog, mailtjes
richting het VU en thuis, bloemen, kaartjes, bezoekjes enz.
enz.. Ook de hulp en aandacht richting Jacqueline heeft me erg
goed gedaan. Bedankt hiervoor. Maar het allerbelangrijkste is
de steun die IK van Jacqueline en Kimberly heb gehad. Dagenlang
zaten ze, terwijl ik behoorlijk ziek was, trouw naast
m‟n bedje. Bedankt lieve schatten van me!! Ik heb het maar
getroffen met mijn twee meisjes!
Eindelijk kon ik vanmorgen, nadat ik mijn kamergenoten gedag
had gezegd, rond de klok van tienen het ziekenhuisleven
vaarwel zeggen. Ik was het, met name de laatste dagen, helemaal
beu. Zeker omdat ik vanaf afgelopen vrijdag niet meer
mocht trainen (snik snik) waren de dagen erg saai en lang geworden.
Via de mijn wel bekende verbindingsgang vanuit het
ziekenhuis kwam ik in het Revalidatie Centrum Leijpark aan.
En daar begon het hele circus weer opnieuw, ……dacht ik.
Omdat ik hier al bekend ben kreeg ik gelukkig de korte intakeversie.
Om 11.15 uur, ik was net ingecheckt, begon mijn
eerste therapie al. Je hoort mij niet klagen hoor…. maar zo
snel al starten. Mijn verblijf vorig jaar duurde zo‟n 7 weken.
De toenmalige revalidanten vormden een geweldige leuke en
hechte groep. Dat blijkt wel uit het feit dat we nog steeds con-
180