Think Positive - Hongarije Tiszameer

kreeg ik die longembolie. Misschien is het allemaal toeval.
Vandaag heb ik bij de verpleegkundige aangegeven dat ik me
hier toch een beetje zorgen om maak. Zij gaf aan dat de kans
hierop met de huidige medicatie bijna nihil is. Door schade en
schande wijzer geworden, blijf ik natuurlijk alert en heb ik dit
via mijn therapeute, die mijn benen vandaag grondig heeft
onderzocht, aan de revalidatiearts door laten geven. Zij zou er
direct achteraan gaan. Ook heb ik aangegeven steeds meer last
te hebben van spasmen. Door het medicijngebruik aan te passen,
worden de klachten nu hopelijk minder. Al met al baal ik
wel van die pijn. Het belemmert mij nu steeds meer in mijn
revalidatieprogramma.
Een aantal van mijn mede revalidanten laten zich nogal negatief
over de verpleging uit. Dit negativisme gaat hier op de
gang steeds meer de boventoon voeren. Dit gevoel is inmiddels
zo sterk dat ik hier als positivo helaas weinig invloed op
heb. Daar baal ik wel van, want ik heb geen enkel probleem
met mijn zusterkus! Ik vraag ze niet veel maar als ik hulp nodig
heb staan ze altijd direct voor me klaar. Het is volgens mij
dan ook een kwestie van wisselwerking. En d‟r lopen hier
onder de revalidanten ook wel een paar muggenzifters rond
hoor!
Ik kom net terug van mijn afspraak met de maatschappelijk
werkster. Op mijn rooster stond 1 uur ingepland. Volgens mij
heb ik een nieuwe record gevestigd want ik stond binnen 4
minuten alweer buiten. Deze aardige dame, enigszins verbouwereerd
achterlatend hahaha. Prima dat het aangeboden wordt
voor mensen die het nodig hebben maar ik heb gelukkig alles
onder controle. Regel alles zelf en kan mijn verhaal thuis (en
natuurlijk bij jullie) goed kwijt! Dus de „gewonnen‟ tijd van
56 minuten benut ik met looptrainingen.
195