Think Positive - Hongarije Tiszameer

der zwaar gekneusd is, heeft ze het er toch nog goed vanaf
gebracht. Tijdens de feestdagen is ze een paar keer een dagje
bij ons thuis (Revalidatie Centrum v. Leest) geweest. Met
name tijdens het eten kwam het oude RCL gevoel weer naar
boven. Eten opscheppen, eten fijn snijden en van alles aangeven.
Zuster Jacqueline had als taak haar moeder ‟s morgens te
wassen. Dat voelde wel een beetje vreemd aan, die omgekeerde
wereld van verzorgen.
De medicatie die ik voor mijn spasmen slik lijken, na de verhoging
van de dosering, te helpen. De (spasmen) klachten zijn
nu iets minder. Het stilstaan wil nog niet erg lukken dus „etalagebenen‟
blijven me gelukkig bespaard. En da‟s dan toch
weer een meevaller hè? hahaha. Doordat m‟n spieren verslappen
loop ik nu wel wat onstabieler. Ik wankel nogal en soms
lijk ik spontaan om te kukelen. En nee…. dat komt niet (altijd)
door de drank. Mogelijk geven mijn orthopedische schoenen,
die nog in de maak zijn, straks wat extra ondersteuning.
Vorige week ben ik bij munne boas langsgegaan. Ik moest wat
papierwerk afleveren i.v.m. de Wet Poortwachter. Ik heb hem
ervan weten te overtuigen dat het bevorderlijk voor mijn genezingsproces
is wanneer ik weer snel aan de slag ga (knap gebracht
hè, al zeg ik het zelf hahaha). Ik heb afgesproken dat ik
vanaf 14 januari, afhankelijk van mijn RCL rooster, op de
dagen dat ik naar het RCL ga, vooraf en nadien twee maal een
uurtje (of stiekem iets meer) vanuit thuis zal gaan werken. Op
de dagen dat ik geen therapie volg ga ik 2 uurtjes op het
Stadskantoor werken. Omdat ik tijdens deze 2 uurtjes regelmatig
de beentjes moet strekken, zal ik zo nu en dan een rondje
over de gang (binnenring) van Stadskantoor 2 moeten maken.
Stilstaan wil nog niet echt lukken dus als je gezellig met me
wilt kletsen over het werk of privé, loop dan in het kader van
„voorkoming RSI‟ gewoon een stukje met me op.
97