Think Positive - Hongarije Tiszameer

Na het ontbijtritueel wou de fysiotherapeute mijn bilspieren
trainen. Deze zijn nog steeds verlamd. Die worden dus effe
lekker stevig gekneed dacht ik. Niets was minder waar. Ik
moest in een niet te omschrijven houding op een mat gaan
liggen en onder mijn linkerbeen werd een plankje met daaronder
wieltjes geplaatst. 2 minuten oefenen leverde 2 uur spierpijn
op. Lekker (k)ontspannend is het hier hè?
Zoals jullie weten kan ik moeilijk stilzitten. Stilstaan lijkt nu
met de dag ook moeilijker te worden. Mijn benen worden alsmaar
zwaarder en pijnlijker, dus daar baal ik wel flink van. Je
bent dus gewaarschuwd. Kom je me tegen en ik loop gewoon
door, dan heeft dit niets met jou te maken. Draai om en loop
gewoon een stukje met me mee. Kletsen we al lopend hahahaha.
Liefs
André
28 november 2007
Vanmorgen heeft de fysiotherapeute mijn „loopje‟ geobserveerd.
Het is nu wel duidelijk dat de klachten aan mijn benen,
naarmate ik me inspan, verergeren. Ze had verschillende
hulpmiddelen bij zich die ik uit kon proberen. Als een volleerd
model moest ik met elk hulpmiddel op de catwalk heen en
terug paraderen. Op het einde van deze catwalk, die bestond
uit een pad gemaakt van 2 naast elkaar liggende touwen, was
een grote spiegelwand waarin ik mijn loopje kon zien. Ik zag
een lekker stuk (ach, eens mens zonder eigendunk is ook niets
hè) …. maar dat loopje, dat zag er niet best uit hoor. Morgen
wil ze me, terwijl ik loop, filmen zodat ze mijn loopje voor
kan leggen aan het team fysiotherapeuten. Goed dat ik afgelopen
vrijdag naar de kapper ben geweest, want ik moet er dan
wel op z‟n paasbest uitzien natuurlijk. Jacqueline, breng jij
82