Think Positive - Hongarije Tiszameer

31 oktober 2008
Heerlijk geslapen! Ik kan er vandaag weer met volle kracht
tegen aan. Dat is ook nodig want deze laatste dag van de week
beloofd weer een pittig dagje te worden. Gelukkig ben ik om
14.45 uur „afgewerkt‟. Ik heb zin in het weekend want er staan
wat leuke dingen gepland. En…. vanmiddag voor de één na
laatste keer m‟n weekendtas inpakken!
Zojuist werd ik tijdens de fitness door een verpleegkundige
van de afdeling weggeroepen. Neurologe Dr. Manuputty bleek
op de afdeling rond te lopen, op zoek naar mij. Die komt vertellen
dat er n.a.v. de MRI scan van gisteren niets nieuws te
melden is, dacht ik (wist ik eigenlijk zeker). Toen ik mijn kamer
binnenreed zag ik het direct aan haar gezicht. Ik wist genoeg.
Slecht nieuws! “Ik zeg het, mijnheer Van Leest zoals het
is. Op de MRI scan van gisteren is duidelijk waarneembaar dat
de tumor behoorlijk gegroeid is”. Klabats!! Recht in je gezicht!
Dit is de oorzaak van de toenemende klachten (( niet
alleen nu (benen en incontinentie) maar het laatste half jaar
ging het steeds achteruit)). Tumor????, hoor ik jullie denken.
Ja inderdaad, een tumor. De neurologen zijn er zeker van.
Zeker??, ja ja dat kennen we ondertussen wel hè! Zo‟n boodschap
betekent wel dat je psychisch wéér door elkaar wordt
geschud. Het was een heel verhaal, wat ze te vertellen had.
Maar goed, hoe nu verder. Voorstel nu is om de tumor te bestralen.
Begin volgende week neemt, Dr. Venega van het Verbeeten
Instituut contact met mij op. Hij zal dan het een en
ander toe gaan lichten hoe ze de tumor willen bestrijden. Vervolgens
zal ik volgende week donderdag in het neurologenoverleg
van het ziekenhuis worden besproken. Er heeft, m.b.t.
deze nieuwe ontwikkeling, geen overleg met Dr. Uitdehaag
van het VU Amsterdam plaatsgevonden. Ze hebben hem vanmorgen
enkel een mail met hun bevindingen toe gezonden.
Het lijkt erop als of ze het VU Amsterdam willen passeren en
210