26 MAART <strong>2011</strong> JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 ADVERTENTIE ADVERTENTIE RONDOM VOETBAL
EDITIE AMERSFOORT CLUB ICOON Wout van Essen, al 76 jaar supporter van Amsvorde Op zijn zestiende meldde hij zich bij Amsvorde om te voetballen. Sindsdien is hij niet meer weg te denken op Sportpark Nimmerdor. Wout van Essen ( 92) is al 76 jaar trouwe supporter van Amsvorde , zowel op zaterdag als op zondag. Dit seizoen zoekt hij zijn club alleen nog maar met mooi weer op, omdat zijn leeftijd mee begint te tellen en wat lichamelijke ongemakken met zich meebrengt. Zijn zoon Wout brengt hem dan naar het terrein aan de Leusderweg waar hij zijn club aan kan moedigen. Van Essen, die van zichzelf zegt dat hij een matige voetballer was, doorliep alle elftallen bij de zwart-witten. "Af en toe mocht ik meedoen in het eerste, maar dan moesten ze wel veel jongens te kort komen. Ze noemde mij altijd de kloek van de kippen als ik op het veld liep’’, lacht Van Essen. Dat armoede toen troef was, daar weet hij over mee te praten. Contributie innen voor de club was een taak die hij op zich genomen had. "65 cent per maand moest er betaald worden. Op mijn fiets ging ik heel Amersfoort rond om dat geld innen. Vaak hadden ze het niet in huis en lieten je gewoon later terugkomen." Toch heeft hij mooie herinneringen aan die tijd. "Ik woonde in de Van Bemmelstraat en dat was een echte Amsvorde straat. Als er gewonnen was stonden op zondagavond alle voordeuren open om er over te praten. En op zondag samen met mijn zoon naar de Snouckaertlaan te gaan om de overige uitslagen te bekijken. Die stonden bij de krant op borden, dat was ook prachtig, altijd gezellig druk daar." De Amersfoorter verdiende de kost als verwarmingsmonteur. Hij stond bekend om zijn goede laswerk en kennis van nieuwe technieken. "Ik werkte veel in Amsterdam. Daar riepen die Amsterdammers altijd : "Daar komt dat boertje uit de provincie weer aan", maar ik maakte het steeds weer waar", gniffelt Van Essen trots. Ook in de oorlog voetbalde Amsvorde door. De wedstrijd uit tegen Seastum staat hem nog duidelijk op het netvlies gebrand. "Ik was daar als supporter. Het team was een opgeraapt zooitje. Ineens waren er Duitsers op het veld. Ze namen Wout Woudenberg mee wegens Elke thuiswedstrijd staat de soeppan centraal bij het vierde elftal van Hooglanderveen. Het heeft even geduurd, maar het team dat van ASC Nieuwland de overstap maakt naar Hooglanderveen is helemaal ingeburgerd op Tomassen Sportpark. Niemand bij de club maakt zich druk om de door Reiner Lablans meegenomen lekkernij. Van concurrentie voor de clubkas lijkt geen sprake. Van Amersfoortse Boys naar ASC Nieuwland en weer door naar Hooglanderveen zijn indrukwekkende stappen die het team heeft meegemaakt. Drie voetballers die dat allemaal hebben meegemaakt zijn Henk Ruizendaal (53), Richard Brandsen (58) en Jan van Doorn (46). Het drietal dat altijd op zondag speelde, wilde dat na de fusie tussen de Boys en Sova blijven doen. Fusieclub ASC Nieuwland, dat zich voornamelijk op het zaterdagvoetbal wilde concentreren, hield de zondagafdeling met mondjesmaat in tact. In 2006 deed men de hekken op de Laan van Duurzaamheid op zondag definitief op slot. De 'verstotene' wilde graag door. "Sommige jongens konden niet op zaterdag en we wilden toch graag bij elkaar blijven, want we hebben allemaal een Boys achtergrond", legt Brandsen uit. "Ja, het team zou uit elkaar vallen en dat zou zonde zijn, we hebben in die jaren samen nog wel wat meegemaakt. De meesten voetbalden in het eerste elftal op de Rubenslaan", vult Henk Ruizendaal aan. Jan van Doorn (46) verklaart die saamhorigheid in de ploeg. "Het is een echt vriendenteam. We komen veel bij elkaar thuis en kijken dan met zijn alle Eredivisie Live ." Unaniem zijn ze van mening dat de teloorgang van Amersfoortse Boys hun niet in de koude kleren is gaan zitten. De roemrijke vereniging ging in 1997 ter ziele. Een belastingaanslag op de omzet van de kantine draaide de blauw-witten definitief de nek om. Brandsen ziet het hek aan de Rubenslaan nog op slot gaan; "Het was voorbij. Een stuk uit mijn leven. Ik heb mijn tranen toen even de vrije loop gelaten", bekent hij eerlijk. Het werkweigering. Gelukkig was Wout een paar dagen later lachend weer terug bij Amsvorde, maar het was wel schrikken hoor!" Veel goede voorzitters heeft Van Essen bij Amsvorde meegemaakt. "Groenenberg was de beste, die deed werkelijk alles voor de club. Eigenlijk is er nooit een slechte voorzitter geweest. Ik denk dat het komt dat al die mensen uit de club voortkwamen." Over de toekomst van zijn oogappel is hij nogal somber. Volgens Van Essen hebben de spelers tegenwoordig te veel andere sporten en willen wel voetballen, maar niet trainen. "Je ziet het elk jaar minder worden. Er komt te weinig materiaal bij. Maar dat is natuurlijk niet alleen bij Amsvorde. Het is een landelijk probleem in het amateurvoetbal", sombert hij. In een appartement woont Van Essen nu alleen nadat zijn vrouw elf jaar terug overleed. Pal boven een Chinees restaurant. En dat komt hem goed uit, want hij is dol op die gerechten. Hij kijkt uit naar ‘Mannenavond’. Dat is elke maandagavond, dan komen zijn zoons en schoonzonen op bezoek. ‘"Ja, dan eerst koffie en daarna een paar borrels met die mannen is prachtig", glundert hij van oor tot oor. Hij heeft een MAART <strong>2011</strong> JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 grote wens en dat is met Amsvorde nog eens een kampioenschap mee te maken. "Dat zal moeilijk worden, maar zou wel mooi zijn", aldus Van Essen die tot slot benadrukt dat hij ten alle Vierde elftal Hooglanderveen voetbalt op de soep aan was een mooie en gezellige vereniging volgens Van Doorn. De uitwedstrijdstrijden met de bus van Amersfoorts Bloei staan hem nog bij: "Later moesten we met eigen vervoer. Toen zag je het einde al naderen." Volgens Ruizendaal waren er nog mogelijkheden om te overleven, maar die aanslag van de fiscus was dodelijk. "Maar toch hadden we de poot stijf moeten houden. We waren weer in de opbouw", sombert voormalige middenvelder van de Boys. Nu al weer vier jaar zijn ze lid van Hooglanderveen. "Eerst waren we het buitenbeentje. Het eerste jaar was zeker wennen voor ons. Het is een grote vereniging met veel regels, maar we zijn nu geaccepteerd", verklaart het drietal. De keuze voor de club uit het Veen was niet zo moeilijk. De afstand voor veel van de jongens was be- 27 tijden een zwart-wit hart zal houden. Wout van Essen, een niet weg te denken persoonlijkheid bij Amsvorde. Tekst: Ton van Zoeren Staand van links naar rechts: Richard Brandsen, Sjors Snijders, Andre Jansen, Ben Eekman, Willem van Kouswijk, Jeroen Brandsen, Reinier Lablans, Sefkat Rona, Adnon Gokalp, Philip Pronk en Rik ter Berg Geknield van links naar rechts: Jan van Doorn, Henk Ruizendaal, Dirk Jan Roos, Cor Pietersen, Ricardo van Oostrum, Wil Vastenburg en John van Meeteren. langrijk in de keuze. <strong>Voetbal</strong> zit de drie in de genen. Bloedfanatiek zijn ze en willen nog altijd winnen. De potjes tegen VVZA en KVVA vinden ze het leukst. Momenteel staan ze met zes punten voorsprong stijf bovenaan in hun afdeling, die volgens hun best sterk is. "We voetballen tegen veel jonge gasten. Maar we hebben toch nog steeds een redelijk niveau", lacht Brandsen die als leider soms moeite heeft om zijn team voor de wedstrijd serieus te houden: "Humor is er genoeg. Vaak liggen we in de kleedkamer al in een deuk van het lachen". De derde helft blijft voor hun erg belangrijk. Het is dan ook te hopen voor de 'ijzervreters' dat de soeppan na afloop voorlopig nog gedoogd blijft bij Hooglanderveen. Tekst: Ton van Zoeren
Change language