Februari 2011 - Politieacademie

Ondertussen stort men zich in de wetenschap op de
neurobiologie achter psychopathie.
Hersenonderzoekers willen deze inzichten gebruiken
om deze stoornis te voorkomen en te behandelen.
Inti Brazil deed hersenonderzoek bij psychopaten in
de Pompe kliniek in Nijmegen. Hij ontdekte dat zij
niet reageren op de fouten van anderen, iets wat
gezonde mensen wel doen. Bovendien leren ze niet
van negatieve feedback, ze veranderen hun strategie
niet. Kortom: het ‘oepsgebied’ in de hersenen van de
psychopaat werkt slecht. Hierdoor heeft straffen en
groepstherapie geen zin.
Sietse de Boer doet onderzoek naar psychopate
ratten. Deze dieren gaan regelmatig door het lint
maar vertonen daar lichamelijk vrij weinig opwinding
bij, zo vond De Boer. Dit lijkt op het gewetenloze
gedrag dat mensen met een psychopate
hersenstoornis vertonen. De Boer kijkt op
hersencelniveau wat er zich afspeelt bij deze
onderkoelde ratten.
Nederwiet
De NCRV zond op 25 april de documentaire
Nederwiet uit. Hierin werd de Nederlandse
coffeeshop als een ‘potsierlijk fenomeen’
geportretteerd. De film gaat in op het schimmige
achterdeurbeleid waar angst en criminaliteit heerst.
De film is terug te zien op
http://www.ncrv.nl/ncrvgemist/25-4-2011/teledocnederwiet
Boekverslag: Hoe temmen we het
zevenkoppig monster?
Kirsten Snijders studeerde in 2005 af aan de
Politieacademie met een onderzoek naar
besluitvorming en strategieopbouw binnen
rechercheonderzoeken. De scriptie van Kirsten wordt
sinds die tijd gebruikt in zowel de TLLR als in de
REKU opleidingen en geldt als maatgevend voor het
denken over recherchestrategieën. In de studiereeks
recherche van Stapel en de Koning heeft Kirsten nu
een boek gepubliceerd onder de titel ’Hoe temmen
we het zeven koppig monster’, waarmee het
gedachtegoed van haar scriptie prima is uitgediept
en vastgelegd.
In een prettige stijl neemt Kirsten de lezer mee in
wereld van het strategie denken. Daarbij schuwt ze
interessante uitstapjes niet. Niet alleen koppelt ze
recherchestrategieën aan procesoriëntatie als
integraal onderdeel van het opsporingsproces, ook
gunt ze de lezer een blik in de Engelse
recherchekeuken. Dat is prettig want daarmee maakt
ze duidelijk dat besluitvorming, of met een mooi
Engels woord decisionmaking, een key factor is als
het gaat over recherchestrategieën. Het vastleggen
van beslissingen met als doel het transparant kunnen
verantwoorden van de gemaakte keuzes dient ook
als hulpmiddel bij het structureren en vormgeven van
het rechercheonderzoek. Aan dit element zou in de
praktijk nog veel meer aandacht mogen worden
geschonken. Kirsten maakt in haar boek duidelijk wat
het belang is van dit zogenaamde record-keeping.
Het rationele proces, dat het maken van keuzes
feitelijk is, wordt door Kirsten haarfijn ontrafeld en
daarmee verschaft ze een waardevol inzicht in de
psychologie die achter het besluitvormingsproces zit.
Empirisch onderzoek met behulp van een Group
Decision Room ligt ten grondslag aan het hoofdstuk
‘Recherchestrategieën in de praktijk’. Vanuit haar rol
als docente in de REKU en TLLR heeft Kirsten een
rijke hoeveelheid materiaal kunnen gebruiken om
een actuele schets van de praktijk neer te zetten.
Thema’s als leiderschap, tunnelvisie, het benoemen
van doelstellingen, structuuropbouw en dergelijke
worden met praktische voorbeelden beschreven. De
feitelijke toepasbaarheid van deze kennis wordt in
het hoofdstuk ’Wat kunnen we er mee’ nog
duidelijker gemaakt waarbij de ‘definitiekwestie’ aan
de orde komt. Kirsten heeft een bruikbare definitie
geformuleerd van wat een recherchestrategie is,
maar ontkomt zelf ook niet helemaal aan het feit dat
begrippen door elkaar blijven lopen.
Door van Grand Strategy, zoals bijvoorbeeld
Tegenhouden, naar operationele strategie te werken
maakt ze duidelijk dat het begrip strategie vele
dimensies kent en alleen al daardoor moeilijk te
duiden is.
Tenslotte staat Kirsten uitgebreid stil bij Hypotheses
en scenariodenken. Op basis van een goed
theoretisch kader schetst ze hoe deze materie van
nut kan zijn in de praktijk. Aan de hand van concrete
voorbeelden maakt ze duidelijk hoe werken met
hypotheses en scenario’s past in de opbouw van een
recherchestrategie. Het gebruik van mindmaps maakt
een belangrijk onderdeel uit van de kennis en kunde
op dit terrein.
Het is goed dat acht jaar na dato de scriptie is
uitgebreid tot een boek waar de hele Nederlandse
opsporingswereld profijt van kan hebben. Dit boek
mag op de literatuurlijst van opleidingen als de
OLLR/TLLR en REKU niet ontbreken wat ons betreft.
De inmiddels bejaarde scriptie kan in de open haard,
er is een veel completer boek voor in de plaats
gekomen. Chapeau!
Gerard Snel