Gratis! (maar niet heus) - Ouders Online

om het kind en/of zijn ouders te informeren over de doeleinden waarvoor die gegevens worden
verwerkt. Wanneer gebruik wordt gemaakt van commercieel op het kind gericht materiaal of
wanneer op een andere manier bewust gegevens van een kind worden verzameld, moet de
hiervoor bedoelde informatie duidelijk, gemakkelijk toegankelijk en begrijpelijk voor een kind zijn.”
Een ouder of verzorger moet toestemming geven als een website iets doet met persoonsgegevens
van een kinderen die jonger zijn dan 16 jaar.
Verder stelt de KJC: “Bij een spel, het aanbieden van een prijs of enige andere activiteit met een
verkoopbevorderend doel, mag niet worden geëist dat een kind meer persoonsgegevens bekend
maakt dan strikt noodzakelijk is voor dat doel.”
Telecommunicatiewet
Ook de Telecommunicatiewet heeft een bepaling over ‘de bescherming van persoonsgegevens en
de persoonlijke levenssfeer’ (artikel 11.7). Dat is echter vooral een anti-spam artikel:
“Het gebruik van automatische oproepsystemen zonder menselijke tussenkomst, faxen en
elektronische berichten voor het overbrengen van ongevraagde communicatie voor commerciële,
ideële of charitatieve doeleinden aan abonnees is uitsluitend toegestaan, mits de verzender kan
aantonen dat de desbetreffende abonnee daarvoor voorafgaand toestemming heeft verleend
(...).”
Conclusie
Het bovenstaande overzicht laat zien dat er voor digitale reclame gericht op Nederlandse kinderen
nauwelijks echte regels zijn. De overheid vertrouwt vooralsnog op zelfregulering door de industrie.
Waar dat toe kan leiden leest u in de volgende hoofdstukken van dit dossier.
Voor ouders zit er dus niets anders op dan kritisch mee te kijken met hun kinderen (voor zover dat
mogelijk is) en een klacht in te dienen als er iets niet deugt.
Gratis! (maar niet heus) – Dossier over digitale reclame voor kinderen - Mijn Kind Online - 2008 17