Gratis! (maar niet heus) - Ouders Online

etrekking hebben op digitale reclame. Juist omdat het in de nieuwe media ontbreekt aan
mogelijkheden voor gemakkelijke herkenbaarheid van commerciële uitingen, moet daar extra
aandacht aan worden besteed.
Op het gebied van kinderen en reclame kunnen voorwaarden en grenzen specifieker worden
geformuleerd. Zo zou in de Kinder- en Jeugdreclamecode (KJC) specifiek iets moeten staan over
adverteren in online game-omgevingen, virtuele werelden en sociale netwerken voor kinderen.
8. Controle op zelfregulering
Ouders hebben baat bij goede ondersteuning, zodat ze mediawijs en actief kunnen opvoeden als
het gaat om het mediagebruik van hun kinderen. Daarbij hebben wij niet alleen voorlichting voor
ogen, maar vooral ook de invoering van een krachtig, goed functionerend controlesysteem op het
huidige systeem van zelfregulering.
Net zoals de Opta controleert of de SMS-gedragscode goed functioneert, en het Commissariaat
voor de Media toezicht houdt op het functioneren van de Kijkwijzer, zo zou er ook een orgaan
moeten zijn dat controleert of de Nederlandse Reclame Code wel goed werkt. Misschien is dit een
taak voor de Consumentenautoriteit. Op dit moment is er niemand die toezicht houdt op het
functioneren van de zelfregulering van de industrie en de reclamemakers.
De verantwoordelijke minister (Plasterk van OCW) neemt aan dat het wel goed zit. Het is niet
duidelijk op grond waarvan hij dat concludeert, maar waarschijnlijk omdat er geen klachten zijn.
(Zie: het antwoord van 14 januari 2008 op de Kamervragen van de SP-kamerleden Arda Gerkens
en Jasper van Dijk inzake reclame gericht op kinderen op internet, nr. 2070807690.)
Maar wie zou er ook moeten klagen? Als over het functioneren van de reclamecode zélf geen
Kamervragen gesteld worden, hoeft niemand aan te nemen dat er noodzaak is om de
zelfregulering onder de loep te nemen. Vandaar onze volgende aanbeveling.
9. Evaluatie van de reclamecode
Het kan zinvol zijn om de reclamecode en de manier waarop hij functioneert eens nader te
evalueren. Daarbij zouden de volgende vragen aan de orde kunnen komen:
• hoe zit het met de mogelijkheid tot klagen door ouders en zijn zij hiervan voldoende op de
hoogte?
• is de procedure voor ouders wel voldoende toegankelijk?
• kan de Commissie voldoende onafhankelijk werken?
• wat zijn de beroepsmogelijkheden, en maken ouders daar gebruik van?
• hoe vaak wordt een klacht gehonoreerd en hoe vaak niet? Op welke gronden?
• waarom zijn de beslissingen van de Commissie niet standaard kosteloos voor iedereen te
raadplegen?
• hoe rapporteert de stichting Reclame Code en aan wie?
• hoe controleert de Commissie wat partijen doen na een uitspraak? (Pas sinds januari 2006
wordt bijgehouden wat partijen doen met de ‘adviezen’ van de Commissie, maar daarover is nog
nooit gerapporteerd.)
Gratis! (maar niet heus) – Dossier over digitale reclame voor kinderen - Mijn Kind Online - 2008 57