Gratis! (maar niet heus) - Ouders Online

Voorbeelden van dit soort tussenpersonen zijn TradeDoubler, Daisycon, TestNet en WebAds. In
deze branche gaan jaarlijks tientallen miljoenen euro’s om (in Nederland) en verwacht wordt dat
dit de komende jaren nog fors zal gaan groeien.
Win-win situatie?
De gedachte achter affiliate marketing is dat het een win-win situatie oplevert voor alle
betrokkenen:
• een bedrijf dat wil adverteren besteedt dat werk uit (aan de tussenpersoon die de affiliatie
verzorgt) en hoeft pas te betalen als zijn advertenties resultaat hebben;
• de tussenpersoon hoeft zich evenmin te bekommeren om het eigenlijke adverteren. Het
zijn immers de aangesloten websites die hun best moeten doen om zo veel mogelijk te verkopen,
net als de traditionele vertegenwoordiger. Ondertussen zijn de marges van de tussenpersoon
aanzienlijk (rond 50%);
• website-eigenaren worden bij wijze van spreken slapend rijk. Ze hoeven geen moeite te
doen (lees: kosten te maken) voor het werven van adverteerders omdat die taak is overgenomen
door de tussenpersoon, en de advertentieposities die ze gereserveerd hebben op hun site worden
automatisch gevuld door de ad-server van de tussenpersoon;
• consumenten zouden ook gebaat zijn bij affiliatie, omdat ze alleen maar advertenties te
zien krijgen die voor hen bestemd zijn, en die bijna ‘een extra service’ bieden. De tussenpersoon
kiest voor elke campagne immers precies die sites uit zijn netwerk waar zich de gewenste
doelgroep bevindt. Zo komen advertenties voor auto-verzekeringen op auto-sites, advertenties
voor hypotheken op woningsites, en advertenties voor dag- en weekbladen op nieuwssites.
In werkelijkheid kan het soms anders lopen, omdat niet iedereen even zorgvuldig te werk gaat.
Tussenpersonen kunnen bijvoorbeeld ook kindersites mee laten draaien in campagnes voor
volwassenen (omdat het niet uitgesloten is dat volwassenen wel eens een kinderspelletje willen
spelen) en websites zeggen niet altijd “nee” als er ongewenste reclame op hun site komt.
Voorbeeld 1 - Werken bij het Rijk
Een onschuldig voorbeeld van wat er mis kan gaan, is de advertentie ‘Werken bij het Rijk’ op
Spele.nl. De banner verwijst naar een site met vacatures bij de Rijksoverheid. Dat is niet bepaald
waar kinderen op zitten te wachten, maar schadelijk is het ook niet.
Het zier ernaar uit dat het Rijk zijn online-marketing heeft uitbesteed aan een tussenpersoon.
Want waarom zou de overheid personeel willen werven via een kindersite. De tussenpersoon
heeft echter bedacht dat de oproep om bij de overheid te komen werken ook op Spele.nl geplaatst
kan worden. Misschien omdat hij denkt dat potentiële ambtenaren ook wel eens een spelletje
willen spelen. Of omdat hij ervan uitgaat dat kinderen begeleid worden door hun ouders als ze
spelletjes komen spelen. Wie zal het zeggen...
Voorbeeld 2 - Webshops en ringtones
De affiliate-posities op Spele.nl verwijzen onder andere naar webshops als ‘Ldaar’ (mobiele
telefoons en GSM-abonnementen) en ‘dvd TV-Games’. Spele.nl trekt namelijk veel bezoekers, wat
voldoende reden is om dit soort advertenties te plaatsen. Ongeacht de vraag of ze wel zo goed
passen bij de doelgroep. En al helemaal zonder oog voor de vraag wat kinderen ermee moeten.
Gratis! (maar niet heus) – Dossier over digitale reclame voor kinderen - Mijn Kind Online - 2008 45