Krekelboek - Vormen vzw

REFLECTEREN MET EEN KLASSIKAAL DAGBOEK. Je introduceert een klassikaal dagboek om regelmatig te
refl ecteren over het recht op een gelijke behandeling. Je schrijft de titel op de cover en kleeft de
tekening van dit recht erbij. Met een voorbeeld uit de klas maak je de bedoeling duidelijk voor de
kinderen. Je spreekt een bepaalde periode en vaste tijdstippen af om het dagboek aan te vullen en
te bespreken. In het dagboek komen tekeningen, teksten, uitspraken en anekdotes, die gaan over
concrete belevenissen van de kinderen. Je stelt gerichte vragen om de refl ectie te stimuleren:
π Wanneer hebben ze dit kinderrecht goed toegepast?
π Wanneer niet?
π Wiens recht werd geschonden?
π Waarom?
π Wat kunnen ze zelf doen om iedereen gelijk te behandelen?
π Hoe kunnen ze elkaar daarbij helpen?
In het begin is het waarschijnlijk nodig om goed te observeren, zodat je zelf duidelijke voorbeelden
uit het klasleven kunt aanbrengen.
WERKEN MET PRENTENBOEKEN. Je werkt met prenten- en verhalenboeken om het recht op gelijke behandeling
inhoud te geven. Boeken als ‘Kikker is kikker’, ‘Roodgeelwitzwart’, ‘Het beest heet Mona’, ‘Thuis
eten we apentaart’, ‘Als de wereld een dorp was’ komen hiervoor in aanmerking. Zie Bronnen.
Je kunt op verschillende wijzen met deze boeken werken: voorlezen, zelfstandig lezen, bespreken. Je
kunt de kracht van de verhalen gewoon laten inwerken op de kinderen, of je kunt expliciet de moraal
laten verwoorden en bespreken. Kinderen voelen wel aan dat het niet eerlijk is hoe personages soms
behandeld worden. Als dit wordt verwoord, kun je zelf de link leggen naar het recht op een gelijke
behandeling en de bijhorende tekening. Eventueel gebruik je een illustratie uit het behandelde boek,
die dan voor de klas het symbool wordt voor dit recht.
SPEL ‘PECH DAT JE ER ZO UIT ZIET’. Dit spel kun je maar spelen als de sfeer in de groep goed zit en als
de kinderen goed kunnen vatten dat het over een spel gaat.
Je vertelt de kinderen dat je een raar spel gaat spelen. De bedoeling is dat zij kunnen voelen hoe het
is als je niet gelijk behandeld wordt omwille van uiterlijkheden.
Eerst benoem je uiterlijke verschillen. Sommige verschillen kunnen gemeten worden. Voorbeelden:
kleur van haar en ogen; lengte of soort van haar; huidskleur; lichaamslengte; lichaamsgewicht; buikomtrek;
kledij; soort schoenen; links- en rechtshandig; bril; beugel; jongens/meisjes; ...
Dan geef je achtereenvolgens verschillende opdrachten, waarbij op basis van telkens andere kenmerken
kinderen worden uitgesloten. Je kunt deze opdrachten kort na elkaar aanbieden, of ze spreiden
met tussenpozen over een hele dag. Je kiest uiterlijkheden en opdrachten met voorrechten of ‘handicaps’
in functie van wat de kinderen aankunnen.
Voorbeelden
π Wie blauwe ogen heeft, mag eerst kiezen.
π Wie groter is dan ..., mag met het nieuwe speelgoed spelen.
π Wie rode kledij aan heeft, mag niet meedoen met het spel.
π Wie krulhaar heeft, krijgt geen versnapering.
π Wie een bleke huidskleur heeft, mag geen strips lezen.
π De jongens mogen niet op de computer werken.
Je zorgt voor veel afwisseling in de opdrachten, zodat elk kind kan voelen wat ongelijke behandeling
is. Je houdt rekening met de draagkracht van je kinderen door meer of minder spanning in te
bouwen.
Je geeft de kinderen veel kansen om hun verontwaardiging te uiten.
‘Lichaam en gezondheid’ LAGER ONDERWIJS
163
Uitwisselen en
refl ecteren