Axel POELS - Faro

en nog een stock oud fotopapier overheeft, die voor een appel en een ei gekocht wordt
door de oplichter. Meestal gaat het echter om recente afdrukken op fotopapier, dat
opnieuw door de fabrikanten uitgegeven werd (zoals in het boven vermelde voorbeeld
van MAN RAY, waarbij het fotopapier “Nostalgia” van AGFA gebruikt werd). Soms
wordt de nieuwe afdruk ook gewoon in thee gedrenkt om hem een aspect van oude
foto te geven.
Opnieuw zal hier een beroep gedaan moeten worden op labo’s om het papier te
dateren. Het is wel mogelijk om met een gewone WOOD-lamp het verschil te maken
tussen recent fotopapier en papier van voor de Tweede Wereldoorlog. Het blijft echter
heel moeilijk en meestal kan enkele een doorgedreven kennis van het werk zelf van de
artiest helpen om een vervalsing aan het licht te brengen.
3.Vervalsers imiteren een stempel of een signatuur
“Vintage”-afdrukken zijn meestal genummerd of gesigneerd. Een fotograaf die zelf
zijn foto’s niet ontwikkeld, werkt meestal met eenzelfde labo, dat op haar beurt een
stempel op de foto aanbrengt. Het spreekt vanzelf dat een vervalser al deze elementen
zal proberen na te maken. Het is vrij moeilijk om de goede vervalsers te ontmaskeren,
wanneer een stempel of een signatuur goed nagemaakt is. Opnieuw kan een goede
kennis van het werk van een artiest uitsluitsel brengen. Zo signeerde BRASAÏ
bijvoorbeeld met zijn volledige Hogaarse naam (Gyula HALASZ) en Henri
CARTIER-BRESSON met “Henri CARTIER”.
4.Vervalsers vinden “vintage” afdrukken uit
Het is duidelijk dat de gemakkelijkste manier om geld te verdienen gewoon bestaat uit
het verkopen van originele, oude, maar door de fotograaf niet genummerde en
goedgekeurde afdrukken, als zijnde echte “vintage”-afdrukken. Ook hier is er geen
mirakeloplossing om deze oplichting te ontmaskeren : vooral een goed doorgedreven
kennis van het werk van de artiest zal de koper in staat stellen om zulke pogingen tot
oplichting bloot te leggen.
3.2.5.Zilverwerk
Samengevat kunnen we stellen dat vooral volgende trucs door vervalsers gebruikt worden 58 :
1.Vervalsers copiëren de merktekens:
Vervalsing situeert zich bij zilverwerk veelal ter hoogte van de merktekens of
“poinçons”. Zo heeft de Dienst Kunstcriminaliteit in 2003 een oplichter
geïdentificeerd, die waarschijnlijk uit Azië, recent gemaakte, massieven zilveren
stukken importeerde en er merktekens liet opzetten, die dateerden uit de 18 de eeuw.
Verschillende stukken werden door hem in (soms gerenommeerde) veilingzalen
binnengebracht, onder eigen naam, maar met opgave van een Brits postadres. Een
bekend veilinghuis had zelfs een stuk van onze oplichter op de catalogus gezet en
heeft het juist voor de verkoop moeten intrekken!
58 Zie o.a. CHAVANNE, S. e.a., o.c., p. 60-61 en de cursus van de heer Toni DANGIS voor SYNTRA
46