2rootje nr1.pdf - Katho

Vroeg, vroeger,… eerst: de oerknal.
We weten al heel wat over het heelal en door onderzoek komen we steeds meer te weten. Toch is er één
vraag waarop de wetenschap waarschijnlijk nooit met zekerheid zal kunnen antwoorden: waar komt het
heelal vandaan?
Wetenschappers hebben wel een idee over het ontstaan: algemeen wordt aangenomen
dat het allemaal begon met een „big bang‟. De Big Bang is de Engelse
benaming voor het startpunt van het uitdijende heelal. Op dat moment
ontstonden de elementaire deeltjes, waaruit nu planeten, sterren,... gevormd zijn.
De Big Bang vond volgens schattingen zo‟n 13,7 miljard jaar geleden plaats. Voor
deze oerknal was er niets, alles begint hier.
Kunnen wetenschappers deze theorie bewijzen? De theorie lijkt bevestigd te worden door de warmtestraling
in het heelal. Ook de observatie van de sterrenstelsels lijkt deze theorie te bevestigen. Maar echt
zeker zijn ze niet: er bestaan jammer genoeg geen video-opnames uit die tijd...
Als er een begin is aan het heelal, is er dan ook een einde? Een antwoord op deze vraag heeft de
wetenschap vandaag nog niet klaar. Ze hebben wel verschillende vermoedens, maar kunnen die nog niet
bewijzen. We weten wel dat het heelal „uitdijt‟. Met andere woorden het wordt steeds groter en leger.
We kunnen het heelal vergelijken met een krentenbrood: wanneer je krentenbrood maakt, dan zitten de
krenten dicht bij elkaar in het deeg. Bak je het brood, dan wordt het brood groter en komen de krenten
verder van elkaar te zitten. Met het heelal is dit net zo: de planeten komen steeds verder van elkaar te
liggen. Planeten, melkwegen,… bewegen met een enorme snelheid van elkaar af of naar elkaar toe. Die
snelheid is zodanig groot dat wij die helemaal niet kunnen voelen.
Bronnen:
Garlick, M. A. (2007) Geïllustreerde Atlas van het Universum. Tielt: Uitgeverij Lannoo.
Kerrod, R. (2003) Ooggetuigen – Het Heelal., Antwerpen: Standaard Uitgeverij.
Lannoo (2003). De grote geïllustreerde gezinsencyclopedie: wetenschap. Tielt: Lannoo.
Onze sterrenstad
Stel je een stad voor met miljarden sterren.. Wij wonen in zo‟n stad: elke ster die je „s nachts aan de hemel
kan zien, behoort tot die stad: de Melkweg. En ons zonnestelsel is maar een heel klein deeltje daarvan!
De Melkweg is eigenlijk een sterrenhoop. Die
sterren vormen samen een spiraal, met in het
midden precies een bol. Wanneer het heel helder is
„s nachts kunnen we soms een deel ervan zien,
precies alsof iemand met melk gemorst heeft aan de
hemel…!
Onze reusachtige sterrenstad is op zijn beurt maar een heel klein stukje van het heelal: er bestaan nog
miljarden andere melkwegstelsel, die allen uit miljarden sterren bestaan!
Het melkwegstelsel dat het dichtst bij het onze ligt is het Andromeda-melkwegstelsel.
Bronnen:
Harris, N. (1999) De ongelofelijke reis naar de planeten.’ Amsterdam: De Lantaarn.
8