Waarheid en leugen - Prostitutie.nl

instanties presenteren. De vrouwen zijn zich namelijk bewust van de gevolgen van definiëring
in een van de legale categorie; en tonen agency door bewust op de geïnstitutionaliseerde
tweedeling in te spelen.’ 71 Er is sprake van een wisselwerking tussen de bewuste presentatie
die de vrouwen van zichzelf geven, en de sociale structuur van regelgeving en
geïnstitutionaliseerde beelden over prostitutie, wat de situatie tot een complex geheel maakt.
Hier wil ik aan toevoegen dat er ook sprake kan zijn van dwang en mensenhandel vanuit oost-
Europa, niet iedereen kiest er zelf voor.
De Wildt behandelt verschillende rollen die de prostituees innemen: de onafhankelijke vrouw,
het slachtoffer en de liefhebber. Hoewel de meeste Roemeense straatprostituees onder een
pooier werken, wordt vaak gekozen voor de rol van onafhankelijke vrouw die zelfstandig
werkzaam is. Dit heeft verschillende redenen. ‘Ten eerste verdienen ze er, naar eigen
maatstaven, een acceptabel inkomen mee. Ten tweede zijn veel vrouwen bang voor hun
pooiers.’ 72 ‘Ten slotte is er, naast deze pragmatische redenen, een morele reden voor deze
presentatie. Zij lijkt namelijk deels noodzakelijk omdat het door de verschillende instanties
waarmee de vrouwen te maken krijgen, niet wordt geaccepteerd als zij zich bewust in de
positie van uitgebuite straatprostituee plaatsen.’ 73 Bovendien worden ze door de politie dan
niet met rust gelaten, omdat het in Italië legaal is om als prostituee te werken en illegaal om
uitgebuit te worden. Voor mij is deze rol het meest herkenbaar. De prostituees waar ik mee
werk presenteren zich als onafhankelijke, sterke vrouwen en zij ontkennen steevast dat ze een
pooier hebben. Wel wordt vaak gezegd dat een andere prostituee een pooier zou hebben. Ik
zou het moeilijk kunnen accepteren dat zij een pooier hebben, misschien dat ze het daarom
niet vertellen.
Vervolgens behandelt De Wildt de rol van het slachtoffer, die vaak wordt neergezet bij
hulpverlening: ‘Een dergelijke presentatie waarin bewust negatieve aspecten benadrukt
worden, definieert Goffman (1959: 49) als negative idealization, aangezien vrouwen om
succesvol te zijn en hulp te ontvangen in hun presentatie moeten anticiperen op
gestigmatiseerde beelden over prostitutie waarin misleiding, dwang en machteloosheid
centraal staan.’ 74 Dit herken ik minder, wat ermee te maken kan hebben dat het HAP geen
hulpverlening biedt maar opvang. De machteloosheid van prostituees herken ik wel, al wordt
dit niet vaak expliciet aangegeven.
71
Wildt, R. de, ‘Tasten in het duister. Roemeense straatprostituees in Rome’. In: Pijl, Y. van der, D. Raven, L.
Brouwer en B.C. Oude Breuil (red.), Mondialisering, migratie en multiculturaliteit (Amsterdam 2009), p. 211
72
Ibidem, p. 215
73
Ibidem
74
Ibidem, p. 219
42