01.11.2013 Views

ejournalist

ejournalist

ejournalist

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

JOURNALISTIEK JOURNAAL<br />

A Eerst iets over „De Journalist"<br />

zelf. Nu wij het derde nummer ter<br />

perse leggen weten wij pas dat allerlei<br />

vak-problemen ook óns deel zijn<br />

en nog zullen worden. Daar is bijvoorbeeld<br />

de rubriek „Van alle kanten en<br />

kranten", die wij vrij-willekeurig moeten<br />

samenstellen. Immers, wanneer<br />

wij alle persstemmen over ons vak, die<br />

op onze redactie-tafel belanden in die<br />

rubriek zouden willen opnemen, dan<br />

konden wij al ons papier alléén daaraan<br />

reeds kwijt worden. Wij trachten,<br />

in toch altijd nog zeer beperkte ruimte,<br />

, die rubriek zoo veelzijdig mogelijk<br />

te maken. En ook zoo „objectief" mogelijk.<br />

Maar het blijf t een maandelijksche<br />

worsteling.<br />

• Over de objectiviteit van die rubriek<br />

gesproken: wij hebben aanleiding<br />

om nóg eens heel duidelijk te<br />

zeggen, dat de redactie zich van de<br />

meeningen, die erin worden geuit,<br />

volledig distancieert. Zij neemt er geen<br />

enkele verantwoordelijkheid voor op<br />

zich en met vele, door haar geplaatste,<br />

meeningen van anderen is zij het volslagen<br />

ön-eens. Mogen wij dit nu<br />

voorgoed als bekend veronderstellen?<br />

• In dit nummer (en in komende<br />

nummers) zal dit zeer waarschijnlijk<br />

eveneens het geval zijn) staat nogal<br />

heel wat in vreemde taal. Wij hadden<br />

de keuze tusschen 1) niet opnemen, 2)<br />

in het Nederlandsen vertalen, 3) in de<br />

vreemde taal opnemen. Wij kozen 3.<br />

Omdat 2 zooveel tijd kost dat het ons<br />

onmogelijk is. En omdat 1 zonde zou<br />

zijn voor al het interessants dat de<br />

lezers van ons orgaan dan zouden<br />

moeten missen.<br />

• Wij hebben lang gepeinsd over de<br />

klachten van verschillende zijden in<br />

onze vorige nummers geuit over zich,<br />

ten opzichte van onze vak-moraal misdragende,<br />

collegae. Zou het, zoo overwogen<br />

wij, niet mogelijk, ja zelfs<br />

waarschijnlijk, zijn, dat een deel dier<br />

misdragingen, haar grond vinden in<br />

te lage salarieering? Zou een man met<br />

een ruim salaris zich zooveel moeite<br />

terzake waarvan de delegatie den minister<br />

verzocht te mogen vernemen,<br />

welke overwegingen den minister ertoe<br />

hebben geleid deze figuur in de procedure<br />

in te brengen.<br />

Al vond minister Beel — zooals hij<br />

lachend. opmerkte — dat de audiëntie<br />

wat ging gelijken op het stellen van<br />

vragen door een lid van het Parlement,<br />

toch maakte hij geen bezwaar<br />

op die vraag te antwoorden en hij<br />

verklaarde, dat de invoeging van den<br />

openbaren aanklager is geschied op<br />

verzoek van juridische raadslieden<br />

van in perszuiveringsprocedures betrokken<br />

personen. En uit door Z.Exc.<br />

ontvangen rapporten is hem gebleken,<br />

dat deze invoeging in de procedure<br />

zoowel door de leden der Perszuivegeven<br />

voor de verovering van een<br />

hem niet toekomend lunch-pakket?<br />

Wilt ü de zaak óók eens van dien<br />

kant bezien?<br />

• Behalve aan de moraal zouden wij<br />

ook aan de taal aandacht gewijd willen<br />

zien in onzen kring. Op dit punt<br />

is het erbarmelijk gesteld. Wat heeft<br />

men veelal moeite met de geslachten.<br />

In vele kranten worden — om een<br />

klein voorbeeld te noemen — de namen<br />

van voetbalverenigingen dan<br />

weer mannelijk en dan weer vrouwelijk<br />

genomen. — „A.P.C, en haar kansen"<br />

—• „H.B.S. werd van haar plaats<br />

gedrongen". Mogen wij even schoolmeesteren<br />

en de onthulling doen dat<br />

zelfs Emma en zelfs Wilhelmina (als<br />

het Voetbalclubs betreft) onzijdig zijn.<br />

Wij spreken van het snelle „Emma"<br />

en van het oude „Wilhelmina". En<br />

zoo is het óók met alle namen van<br />

steden. Het schoone Amsterdam en<br />

zijn fraaie grachten. En, gelooft ons,<br />

dit is maar één van de tallooze, steeds<br />

weer begane, taalfouten.<br />

• Zoo zien wij (veel te) dikijwijls<br />

de woorden „behartenswaardig" en<br />

„politioneel". Het is „behartigenswaardig"<br />

en „politieel". Denkt U eraan dat<br />

de taal „gansch een volk" is? En dat<br />

zij tot onze kostbaarste (en niet<br />

„waardevolste") bezittingen behoort?<br />

• Wij hebben twee weekbladen voor<br />

ons liggen. Het eerste is „De Schouw",<br />

hoofdredacteur: Francois Drion. Het<br />

tweede: „Op Wacht", hoofdredacteur<br />

Mr. J. H. Smeets. De redacties zijn<br />

verder ook geheel verschillend. Maar<br />

de redactioneele inhoud is volkomen<br />

identiek. Wat is dit voor rare „journalistiek"?<br />

En wat denken die lezers<br />

erover die op beide bladen geabonneerd<br />

zijn en precies het zelfde in<br />

duplo voorgezet krijgen? Wij vinden<br />

dit raar en naar. Daarom signaleeren<br />

wij het.<br />

• Schrijver dezes had onlangs in een<br />

Hagsch blad in een Amsterdamschen<br />

Brief geschreven, dat hij van<br />

een portier van een Amsterdamsche<br />

ringcommissies als door de „verdedigers"<br />

der opdrachten ten zeerste is en<br />

wordt gewaardeerd. Z.Exc. wees er<br />

daarbij op, dat al neemt de openbare<br />

aanklager in de perszuiveringsprocedure<br />

een zelfde plaats in als de ambtenaar<br />

van het Openbaar Ministerie in<br />

een strafgeding, hierdoor het karakter<br />

der zuiveringsprocedure niet wordt<br />

aangetast en de practijk hem heeft<br />

bevestigd in de verwachtingen, die<br />

bij de invoeging van déze figuur in de<br />

procedure zijn gekoesterd.<br />

Ziedaar in 't kort het verloop der<br />

audiëntie. Het binnenkort te verschijnen<br />

wetsontwerp inzake de perszuivering<br />

zal ongetwijfeld gelegenheid bieden<br />

voor nader beraad.<br />

v. d. B.<br />

kroeg vernomen had, dat deze geüniformeerde<br />

gezagsdrager ƒ20.000 per<br />

jaar verdiende. Zes weken later werd<br />

aan schrijvers deur geklopt door<br />

twee rechercheurs van de Centrale<br />

Recherche (af deeling fiscaal). De<br />

heeren wilden den naam van den portier<br />

weten. Schrijver dezes antwoordde:<br />

„ik ken des portiers naam niet,<br />

doch wanneer ik die wèl kende zou<br />

ik dien'nog niet mededeelen; want<br />

er bestaat een beroepsgeheim voor<br />

journalisten, zoo al niet materieel<br />

dan toch moreel". De recherche-heeren<br />

ontkenden dit met overlegging<br />

van een wettelijke bepaling, dat iedereen<br />

verplicht is der overheid mededeelingen<br />

te doen, die haar kunnen<br />

helpen overtreders op te sporen. —<br />

Afgezien van de prijzenswaardige<br />

ijver onzer Centrale Recherche —<br />

Wat vindt u hiervan? Wie deelt ons<br />

zijn oordeel hierover mede?<br />

• De materie van de toegestane<br />

grootte der weekbladen willen wij hier<br />

niet aanroeren, doch wèl willen wij<br />

melding maken van de uitzonderlijke<br />

houding ten deze van de „Haagsche<br />

Post", die van 12 op 16 pagina's is<br />

gegaan en, onder het motto „langzaam<br />

aan dan breekt het lijntje niet"<br />

geen onmiddellijk gebruik maakt van<br />

de haar toegestane 20 pagina's. De<br />

heer Van Oss schrijft: ,,eerst een week<br />

of wat zestien bladzijden en dan naar<br />

de twintig. Rustig overleggen en<br />

schikken is noodig om ons aan te<br />

passen aan den nieuwen en beteren<br />

toestand. Het zit hem heusch minder<br />

in de kwantiteit dan in de kwaliteit".<br />

De heer Van Oss is een bejaard<br />

man, doch hij is een rot in het vak.<br />

Een slimme rot. „Slim als eene<br />

mensch" zeggen ze in Noord Brabant<br />

(waar hij — te Boxmeer — geboren<br />

werd). Wij komen ook uit Noord<br />

Brabant en wij gelooven stellig, dat<br />

de heer Van Oss gelijk heeft. Een<br />

slecht blad blijft slecht al verschijnt<br />

het met meer pagina's. En een goed<br />

blad blijft goed, al komt het met<br />

zestien in plaats van met twintig<br />

bladzijden. Wij zijn er van overtuigd,<br />

dat de lezers er precies zóó over denken.<br />

Er zijn bladen, die hun geringe<br />

succes wijten aan hun geringe omvang;<br />

terwijl zij dat moesten doen aan<br />

hun geringe belangrijkheid.<br />

• Wanneer wij één ding kunnen<br />

leeren van de (goede) Amerikaansche<br />

en Engelsche journalisten, dan is dat,<br />

dat zij nimmer met elkaar polemiseeren.<br />

Dat geschiedt in Nederland<br />

nog altijd te veel. Het gezeur tusschen<br />

blad A. en blad B. en blad C en blad<br />

D. is ontstellend vervelend. Bovendien<br />

blijft iedereen altijd gelijk houden.<br />

Wij hebben het tenminste nog nooit<br />

meegemaakt, dat A. „bij nader inzien<br />

en overtuigd door de argumenten<br />

van onze geachte collega" B. gelijk<br />

gaf tenslotte. — Dacht u dat de lezers<br />

dit lazen?<br />

9 Wij vernamen, dat de raad aan<br />

de nEgelsche redactie heeft rondgetelext<br />

om de afschuwelijke post mortem<br />

foto's van de gehangenen van<br />

Neurenberg niet in de (kranten te<br />

plaatsen. En wij vernamen ook, dat<br />

dit — behalve op grond van moreele<br />

overweging — gedaan is om de con-<br />

22

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!