jaarverslag-2006-nl - Centrum voor gelijkheid van kansen en voor ...

meer getolereerd worden, waardoor ze niet zo
snel geviseerd worden. Anderzijds zijn zij wel
vaker het slachtoffer van spanningen binnen de
persoonlijke levenssfeer.
We ontvingen opmerkelijk meer meldingen van
weigeringen in het leveren van goederen of diensten:
26 in 2006 ten opzichte van 15 in 2005.
Deze meldingen hielden zowel verband met
private als met openbare dienstverlening.
Het aantal meldingen in verband met de media
(19) is licht gedaald ten opzichte van 2005.
Bij 15 meldingen was er een vermoeden van
ongelijke behandeling in de arbeidssfeer. Hieronder
tellen we ook 4 meldingen van ontslag die
echter niet gefundeerd bleken (waarbij dus geen
sprake was van discriminatie). Zeven meldingen
hielden verband met pesterijen. Wat betreft
klachten in de arbeidssfeer beschikte het Centrum
vaak over onvoldoende elementen. Omdat
er weinig of geen informatie voorhanden is over
discriminatie van holebi’s in de arbeidssfeer en
over de mechanismen die hier spelen, laat het
Centrum in 2007 een onderzoek uitvoeren om
een beter zicht te krijgen op de situatie in België.
Met betrekking tot deze discriminatiegrond
kunnen we in het algemeen stellen dat veel
meldingen ongegrond blijken en dat veel mensen
het contact verbreken eens ze melding hebben
gemaakt van wat hen overkomen is. Veel van de
meldingen die niet gegrond blijken, houden
verband met de vrijheid van meningsuiting (11
meldingen). In de meeste andere gevallen gaat
het eerder om een subjectieve beleving zonder
dat er echt sprake is van discriminatie. Een voorbeeld:
een lesbisch meisje volgt een opleiding in
de verpleegkunde en heeft het moeilijk met het
verzorgen van mannelijke patiënten.
Men kan om verschillende redenen het contact
verbreken eens men een discriminatie gemeld
heeft. Een slachtoffer neemt contact op met het
Centrum om op verhaal te kunnen komen en om
erkenning te krijgen. Wanneer men gehoord
wordt en aldus erkenning krijgt, en bovendien
wat meer informatie over zijn rechten krijgt,
voelt men zich vaak genoeg geholpen. Men voelt
dan niet meer de nood om verdere stappen te
ondernemen. Andere slachtoffers die vaak een
traumatische situatie hebben meegemaakt,
willen de gebeurtenissen verwerken en vergeten
nadat ze met het Centrum contact hebben opgenomen.
Ze willen geen energie meer steken in de
klacht of willen niet meer herinnerd worden aan
de situatie en verbreken het contact. Ten slotte
zijn er mogelijks ook slachtoffers die het contact
verbreken omdat een juridische procedure hen
afschrikt.
In 5 dossiers werd een eenvoudige klacht neergelegd
bij het Parket. In 4 gevallen ging het
daarbij om een haatmisdrijf, in het andere geval
was er sprake van het aanzetten tot discriminatie,
haat en geweld.
1.3.1.4 Huidige en toekomstige
gezondheidstoestand
In totaal 36 vrouwen en 24 mannen namen
contact op met het Centrum om meldingen door
te geven of vragen te stellen over een ongelijke
behandeling op basis van hun huidige of toekomstige
gezondheidstoestand. Het aantal ontvangen
klachten op basis van de gezondheidstoestand
blijft gelijk tegenover 2005.
In 20 meldingen was er sprake van een ongelijke
behandeling in de toekenning van een verzekering.
Aan 11 personen werd een schuldsaldo- of
levensverzekering ofwel categorisch geweigerd
ofwel moesten de personen hoge premies bijbetalen.
Het Centrum kreeg ook 6 meldingen van
personen die geen of moeilijk een hospitalisatieverzekering
konden afsluiten omwille van hun
medisch verleden.
De personen die de meeste obstakels ervaren
door hun ziekte, óf zij die het gemakkelijkste de
weg vinden naar het Centrum, zijn personen met
HIV, diabetes, zwaarlijvigheid en mensen die
kanker gehad hebben. Dit valt te verklaren
omdat het Centrum rond enkele ziektes meer
structureel werk heeft verricht en samenwerkingsovereenkomsten
heeft met enkele organisaties
die specifiek rond één van deze ziektes
werken.
In de sector van de werkgelegenheid bleef het
aantal klachten ongeveer gelijk (22). De meerderheid
van deze meldingen komt van personen
die niet voldoen aan de vooropgestelde medische
voorwaarden om bijvoorbeeld aangeworven te
kunnen worden bij de politie, het leger of de
NMBS. Weinig dossiers bereikten ons over ontslag
(2) of het missen van promotiekansen (2)
door gezondheidskenmerken.
Er zijn weinig meldingen van een gezondheidsprobleem
in de sfeer van de dienstverlening.
Na analyse van de feiten bleken 12 dossiers niet
gegrond of bleek het verschil in behandeling
19