jaarverslag-2006-nl - Centrum voor gelijkheid van kansen en voor ...

6.3 Het recht op huisvesting
naar de maatstaf van de
gemeentelijke
bevoegdheden
In alle Gewesten wordt een toename vastgesteld
van de gemeentelijke verankering van het
huisvestingsbeleid. Op verzoek van diverse verenigingen
had het Steunpunt een overleg georganiseerd
met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen.
De partners in het overleg
wilden een inventaris opmaken van de werkinstrumenten
waarover de gemeentes moeten
beschikken om de crisis in de huisvesting te
helpen oplossen. Het Steunpunt zal de nota
versturen naar alle Verenigingen van Steden en
Gemeenten en aan alle nieuwe schepenen van
huisvesting.
Er werd in de eerste plaats benadrukt dat de
gemeente een actieve medespeler is in het
creëren van woongelegenheid (nieuwbouw en
renovatie met allerhande regionale en federale
hulp, een actief leegstandbeleid, enz...). Bovendien
moet de gemeente ook een plaats zijn waar
kansarmen worden verwelkomd. Het “NIMBY»-
effect (Not In My Backyard, niet in mijn achtertuin)
dat we in bepaalde rijkere gemeentes
aantreffen wordt aan de kaak gesteld, omdat
daar geen sociale of transitwoningen te vinden
zijn. Zelfs als het openbare huisvestingsbeleid
voornamelijk een zaak is van de Gewesten,
kunnen de gemeentes daar een actieve rol in
spelen, door het ter beschikking stellen van
bouwgronden, het bepalen van de concrete
noden van de gemeente, enz.. Er werd ook
gemeld dat op Europees niveau, verschillende
steden het label ‘Beschermde zone voor huurders
met economische moeilijkheden’ hebben aangenomen,
waarbij ze ervoor zorgen dat geen enkel
gezin wordt uitgezet om economische redenen of
omwille van sociale onzekerheid. Er wordt voor
gepleit om dit initiatief door te voeren in de
Belgische gemeentes. Het probleem van de huurwaarborg
en vooral de uiteenlopende praktijken
van de OCMW’s – die maatschappelijke hulp
moeten bieden - werden afgeschilderd als een
zware en vaak onderschatte hindernis in de
toegang tot de huisvesting. In afwachting van de
maatregelen die op federaal niveau werden
aangekondigd, vragen de verenigingen dat de
OCMW’s sneller en soepeler zouden optreden in
het toekennen van die waarborg als hen daarom
gevraagd wordt. Voor wat het recht op energie
betreft stellen de partners zich ernstige vragen
over de heterogeniteit van de benaderingen van
de CLAC (Commission Locale d’Avis et de
Coupure) in Wallonië en van de LAC (Lokale
Adviescommissie) in Vlaanderen: ze vragen dan
ook dat er een daadwerkelijke sociale enquête
zou worden gevoerd als er met afsluiting
gedreigd wordt. De debatten van het Steunpunt
gingen ook over het alom aanwezige probleem
van de kwaliteit. De gemeente kan een woning
onbewoonbaar verklaren indien het bewonen
ervan een risico vormt voor de volksgezondheid.
Er wordt echter ten sterkste aangedrongen dat
de strijd tegen de onbewoonbaarheid gebonden
zou worden aan het effectief en systematisch
opnieuw huisvesten van de slachtoffers. Een
woning vinden is voor kansarmen vaak een ware
hindernissenloop. Informatie krijgen is van het
grootste belang. De actoren op het terrein
vragen dat elke stad zou beschikken over een
zeer toegankelijke informatiestructuur, en dat er
een bijzondere aandacht zou gaan naar de meest
kwetsbare mensen op de woningmarkt: huurders
(van gemeubelde woningen), permanente bewoners
van vakantiedorpen, kandidaten voor een
sociale woning, kleine eigenaars die zouden
kunnen geholpen worden om hun woning te
renoveren (premies) of hun goed te verhuren,
enz.
+
Meer info?
www.armoedebestrijding.be
82