jaarverslag-2006-nl - Centrum voor gelijkheid van kansen en voor ...

HOOFDSTUK 5 Migraties
5.1 De hervorming van de
Vreemdelingenbetwistingen
Het jaar 2006 kende heel wat wetgevende
hervormingen die in vele opzichten de zogeheten
‘vreemdelingenbetwistingen’ in een nieuw licht
stellen. Midden juli 2006 stemden de Kamers
twee nieuwe wetten, namelijk de wet ‘tot hervorming
van de Raad van State en tot oprichting
van een Raad voor Vreemdelingenbetwistingen’
en de wet ‘tot wijziging van de wet van 15
december 1980 betreffende de toegang tot het
grondgebied, het verblijf, de vestiging en de
verwijdering van vreemdelingen’. De debatten en
het stemmen van die wetteksten gingen gepaard
met heel wat betogingen en bezettingen door
mensen zonder papieren, in de hoop dat het
Parlement ook de kwestie van de regularisaties
in de hervorming zou opnemen.
Het Centrum werd door de Commissie gehoord
en kon zijn – soms kritische - standpunt doen
gelden.
5.1.1 De inhoud van de hervorming
Onder de impuls van voornamelijk een reeks
Europese richtlijnen leidden deze twee wetten tot
een fundamentele herziening van het vreemdelingenrecht.
De ‘administratieve’ en de ‘rechterlijke’
fase van de asielprocedure werden er
grondig door hervormd. Het is namelijk zo dat de
Dienst Vreemdelingenzaken niet meer rechtstreeks
zal tussenkomen in de asielaanvraag,
waardoor de aanvragen voortaan onmiddellijk
behandeld zullen worden door het Commissariaat-generaal
voor de vluchtelingen en staatlozen
(CGVS). De opsplitsing in twee fasen van
‘ontvankelijkheid’ en ‘gegrondheid’ verdwijnt.
Bovendien zullen alle weigeringen van het CGVS
voor een nieuwe administratieve rechtsmacht
kunnen worden gebracht, de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
(RVV). Dit beroep in volledige
rechtsmacht, zal de nieuwe rechter toelaten
om de aanvraag opnieuw te bestuderen, om dan
de beslissing van het CGVS te bevestigen of te
herzien. Daar deze ook automatisch een
opschortende werking zal hebben op het bevel
om het grondgebied te verlaten, zal de kandidaat-vluchteling
niet het slachtoffer worden van
een gedwongen verwijdering voordat de rechter
een beslissing genomen heeft. De negatieve
beslissingen van de RVV kunnen dan administratief
worden aangevochten voor de Raad van
State, maar met een voorafgaande filterprocedure.
De Dienst Vreemdelingenzaken behoudt
bepaalde bevoegdheden, zoals het bepalen van
de Staat die bevoegd is om de asielaanvraag te
behandelen. De verwarring tussen de controle op
de migratie en het asielrecht is dus nog niet
helemaal verdwenen.
De wetgever heeft de reglementering over de
gezinshereniging gewijzigd voor familieleden van
vreemdelingen uit niet-EU Lidstaten. Globaal
gezien vormen de aangebrachte wijzigingen een
uitholling van de fundamentele rechten van de
vreemdeling en verstrengen ze de toegankelijkheidsvoorwaarden
tot gezinshereniging. Zo gaat
de minimaal vereiste leeftijd van een echtgeno(o)t(e)
om een partner te vervoegen van 18
naar 21 jaar. De nieuwe wet verveelvoudigt ook
de voorwaarden om het recht op gezinshereniging
te laten gelden, wat voor extra obstakels
zorgt die de hereniging in de weg staan (voorwaarden
over huisvesting, ziekteverzekering of
bestaansmiddelen …).
68