Behoeften van slachtoffers van delicten - WODC
Behoeften van slachtoffers van delicten - WODC
Behoeften van slachtoffers van delicten - WODC
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
42 <strong>Behoeften</strong> <strong>van</strong> <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> <strong>delicten</strong><br />
hulp bij weerbaarheid en dergelijke en eveneens wil men zelf graag<br />
preventiemaatregelen nemen, soms zelfs verhuizen. De behoefte aan<br />
het voorkomen <strong>van</strong> herhaling is niet alleen op het slachtoffer zelf gericht<br />
maar ook op bescherming <strong>van</strong> anderen. Ook worden behoeften aan<br />
(nood)huisvesting, werk en voedsel door <strong>slachtoffers</strong> geuit.<br />
3.2 <strong>Behoeften</strong> per delict<br />
Op drie manieren is gekeken naar verschillen in behoeften tussen <strong>slachtoffers</strong><br />
<strong>van</strong> verschillende <strong>delicten</strong>. Ten eerste is nagegaan of bepaalde<br />
behoeften inhoudelijk uitsluitend door <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> een bepaald delict<br />
zijn geuit (3.2.1). Ten tweede is nagegaan of er verschillen zijn in mate<br />
waarin een behoefte door een bepaalde slachtoffergroep wordt geuit<br />
(3.2.2) en ten derde is bezien wat er bekend is over de vraag of <strong>slachtoffers</strong><br />
<strong>van</strong> ernstiger <strong>delicten</strong> vaker een of meer behoeften hebben dan <strong>slachtoffers</strong><br />
<strong>van</strong> minder ernstige <strong>delicten</strong> (3.2.3).<br />
3.2.1 Kwalitatieve verschillen tussen slachtoffergroepen<br />
In veel studies is geen onderscheid gemaakt naar behoeften <strong>van</strong> <strong>slachtoffers</strong><br />
<strong>van</strong> verschillende <strong>delicten</strong>; men heeft vaak <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> diverse<br />
<strong>delicten</strong> ondervraagd en presenteert dan een lijst met behoeften waar<strong>van</strong><br />
niet bekend is aan welke <strong>delicten</strong> deze behoeften gerelateerd zijn.<br />
Een extreem voorbeeld is de studie <strong>van</strong> Elliot (2002), waarin <strong>slachtoffers</strong><br />
werden ondervraagd <strong>van</strong> gewelds<strong>delicten</strong> (waaronder huiselijk geweld,<br />
seksueel geweld, verkrachting, kindermishandeling en stalking), verkeers<strong>delicten</strong>,<br />
vermogens<strong>delicten</strong>, brandstichting, hate crime en ook nabestaanden<br />
<strong>van</strong> moord. Veel publicaties zijn wat dat betreft grofmazig.<br />
De studies die zich beperken tot een slachtoffergroep laten wel iets zien.<br />
Het volgende kan op basis daar<strong>van</strong> worden gesteld.<br />
Nagenoeg alle in de vorige paragraaf genoemde behoefteclusters op<br />
emotioneel vlak worden gerapporteerd voor 12 <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> <strong>delicten</strong><br />
over de hele breedte. 13 (Dit wil overigens niet zeggen dat ieder slachtoffer<br />
alle behoeften heeft.) De enige behoefte die delictspecifiek is, is die aan<br />
herstel <strong>van</strong> relaties (met de dader en soms ook bredere gemeenschap).<br />
Deze behoefte wordt alleen door <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> huiselijk en seksueel<br />
geweld geuit. Dit zijn dan ook <strong>delicten</strong> waarbij slachtoffer en dader elkaar<br />
altijd respectievelijk vaak kennen.<br />
Ook zo goed als alle genoemde behoefteclusters met betrekking tot het<br />
strafproces in ruime zin worden gerapporteerd voor <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> alle<br />
12 We spreken hier over ‘gerapporteerd voor’ in plaats <strong>van</strong> ‘geuit door’ <strong>van</strong>wege genoemde grofmazigheid.<br />
Het is niet vast te stellen of deze behoeften daadwerkelijk zijn geuit door alle groepen.<br />
13 De behoefte aan iemand om mee te praten onder <strong>slachtoffers</strong> <strong>van</strong> zowel vermogens- als<br />
gewelds<strong>delicten</strong> blijkt ook uit het kwantitatieve onderzoek <strong>van</strong> Maguire (2000).
Change language