Gratis - De Commeere

ZEGHETKI (*)
Met de “z” van zwienemutse
16
Voor onze zoektocht naar de kennis van het oude
Brugs gingen we het ditmaal zoeken bij de letter “z”
in ons Brugs woordenboek. De nodige slachtoffers
vonden we ruim vertegenwoordigd in café de Vette
Os, aan het Beursplein. Wat een “ziremieaade” is,
dat wist niemand. Niet echt een probleem want
we hadden dit gekozen als extra vraag voor het
geval het op een ex aequo zou uitdraaien. Deze
uitdrukking is gewoon een verbastering van wat we
in ’t schoon Nederlands een jeremiade noemen, een
jammerklacht dus. We hebben dit te danken aan de
profeet Jeremia die zich het ongelukkige lot van de
inwoners van Jeruzalem aantrok en zijn gejammer
graag ten hemel schreide, maar dit geheel ter zijde.
De eerste kandidaten waren redelijk gebuisd, pas
toen Wendy uit Oostende ging meedoen kwamen we
met een zes op tien in de groene cijfers. De vissers
in Oostende moeten blijkbaar losse handjes hebben
want “een zwoai geven” betekent voor haar: een
klap geven. De werkelijkheid is integendeel heel wat
minder gewelddadig, en een zwoai is een tournee
op café. Sonia en Guido wisten dat dan weer wel.
Hij leest deze rubriek in de Commeere overigens al
van in het prille begin en kent de antwoorden altijd,
beweerde hij, tot hij ging meedoen “voor in ’t echt”,
zoals bij de meeste kwissen valt dat nogal tegen.
Het team behaalde anders wel een verdienstelijk
zes en een half. Dat halve puntje verdienden ze
omdat zij voor een “zwieneschoe” het synoniem
“kloeffen” hanteerden, niet echt de vertaling die
het woordenboek ons gaf maar het zat toch in de
goede richting. Letterlijk is een zwieneschoe de
teen van een varkenspoot, maar figuurlijk is het
meer iets in de richting van een gelukzak, iemand
die zich riskeert maar toch altijd met zijn voeten op
de grond belandt. Een “zwiekzwak” is een wipplank,
dachten ze. Bien trouvé maar het klopt natuurlijk
van geen kanten. In ’t Brugs is een dat een lange
slungel. Nu, Eva die nochtans van Brugge is, wist
het ook niet maar haalde evenveel punten. Dat een
“zwalgstjie” een slok is bijvoorbeeld, daar had ze
geen probleem mee. Als je het woord op zijn Brugs
probeert uit te spreken weten plots heel wat meer
mensen wat de betekenis ervan is. Het Brugs is
dan ook geen geschreven maar een gesproken taal,
hoezeer nochtans Willy “Lustenhouwer” daarvoor
zijn best heeft gedaan. Wat ons bij “Lust” in de
Houwerstraat brengt. Vier huizen verder moet
je daar niet naar zoeken, daar huizen immers de
flikken in het politiecommissariaat. Die mensen
hebben nogal “sjanse”, een leuk café zo dicht
bij hun werkplek. Volgens Anita komt dat blauw
echter nooit over de vloer. De schittering in haar
ogen vertelt echter een heel ander verhaal maar
we begrijpen best dat ze daar niet veel over kan
zeggen. Café houden is voor haar echt een microbe.
Op heel prille leeftijd heeft zij speciaal van de
rechtbank een toelating moeten krijgen om er aan
te beginnen omdat ze minderjarig was. Ze heeft dan
jaren lang de Zeebrugse vissersbuurt opgevrolijkt
in Café De Zeemeermin, beter bekend als “bij
Anita”. Alle dagen open om 5 uur ’s ochtends,
sloten vol poesters verkocht, het waren de gouden
visserstijden waar jammer genoeg niet veer van
over is gebleven . Waarom kwam ze dan uitgerekend
naar Brugge, wilden we weten 5 jaar geleden is
ze hier begonnen, vooral om zakelijke redenen.
Ze vond het een uitstekende ligging hebben, de
wekelijkse markt heeft hier plaats, ze heeft er
een terrasje, het beursgebouw ook brengt heel
wat volk over de vloer en dat mag volgens haar
dan ook nooit verdwijnen al vindt ze dat het wel
wat intensiever moet gebruikt worden. Het feit dat
ook de grote stoeten hier starten brengt heel wat
geld in het laatje. Ze heeft er een soort bruin café
van gemaakt, met leuke muziek en een uitstekend
getapte pint. Het is vooral daarvoor dat de klanten
komen, weet ze, wat prompt wordt tegengesproken
door de verzamelde toog, het is vooral voor haar dat
ze hier zitten, klinkt het grinnikend. De naam heeft
het café te danken aan het feit dat de slachterij hier
gevestigd was. Vandaar ook de naam van de straat.
De koeien kwamen binnen via de vrijdagmarkt, aan
| de Commeere | …