Gratis - De Commeere

‘T BRUGS UURTJE
“‘T Brugs Uurtje”: Albert De Meester
6
Straks, op 11 oktober, is er opnieuw een
Brugse Uurtje, tussen 11- en 12 uur in het Oud
Handbogenhof in de Baliestraat op Sint-Gillis.
Als eerste gast van het nieuwe seizoen is Paul De
Meester te gast. Niet toevallig, want de Brugse
Boekhandel langs de Dijver, waar Paul jàren de
zaakvoerder van was, viert dit jaar het 75-jarige
bestaan. Over die rijke Brugse familiegeschiedenis is
een boek uit en over de geschiedenis van de familie
De Meester, de boekhandel en alles wat erbij komt
kijken, zal Paul honderduit vertellen. Daarover
brengen we in De Commeere later verslag uit.
maar nu al maken we een kleine zijsprong, naar albert
De meester. en we halen onze inspiratie uit het
jubileumboek over de jarige brugse boekhandel.
albert was de zoon van albéric, die negen kinderen
had. Paul is de zoon van Joseph, op, zijn beurt een
van de zonen van albéric, Joseph was een broer
van albert. albert De meester leefde van 16 april
1906 tot 10 november 1991. een boeiende figuur,
waarover heel wat te vertellen valt. hij was een bekend
brugs musicus. een organist, die in de gulden
Peerdenstraat in assebroek en later in de sint-Niklaasstraat
in brugge woonde. hij huwde op 28 juli
1930 met martha lepoutre. albert
was 34 jaar verbonden aan
het stedelijke muziekconservatorium
van brugge, van 1937 tot
1971. Zijn zonen, andré, ignace
en carlos, verhalen het leven
van hun vader. “vader heeft, voor
hij zijn muzikale carrière zeven
jaar in het ierse sligo gewoond.
Daar was hij aan de slag als organist.
sligo is de hoofdstad van
het gelijknamige graafschap,
in noord-west ierland. hij ging
dààr werken omdat er hier in
vlaanderen op dat moment geen jobs als organist
vacant waren.” albert vertrok in 1929 naar ierland,
in volle crisisperiode. hij kreeg die kans omdat de
directie van het lemmensinstituut, waar hij was
afgestudeerd, ervoor zorgde dat hun studenten na
de studies ergens aan de slag konden, voor zover
mogelijk. “vader was daar eigenlijk in dienst genomen
als ‘cantor’. hij leidde er een koor, gaf muzieklessen
en bij speciale gelegenheden leidde hij zelfs
een klein orkestje. eerst trok hij er alleen naartoe,
nadien is hij gehuwd en is hij samen met moeder
opnieuw naar daar afgereisd.”
gemakkelijk heeft albert het in die beginjaren niet
echt gehad. “toen had hij moeder al leren kennen,
wiens vader huisbewaarder, koster en schatbewaarder
was van de heilige bloedkapel. Die mensen
kregen heel wat fooien van toeristen. en moeder gaf
dan een flink deel van dat geld aan haar toenmalige
lief, mijn vader dus.” opmerkelijk, albéric en diens
echtgenote hadden iemand ànders dan martha op
het oog voor hun zoon albert. “Dat moest iemand
van wat we zouden noemen een wat hogere stand
zijn,” lachen de drie broers. “maar vader heeft de
weg van zijn hart gevolgd.” en al even opmerkelijk:
| de Commeere |