Gratis - De Commeere

ADRIËN LOWYCK
32
werknemers. in 1981 werd er een duur spiksplinternieuw
depot gebouwd aan het waggelwater. ik
verhuidse dus mee, in de functie van ‘chef de vente’
of verkoopschef. ondertussen stonden de brouwerijgebouwen
aan de Potterie en st. anna rei te
verkommeren. in 1985 werd alles er afgebroken.
ik heb nog met schepen raymond reinaert onderhandeld
over de verkoop van de gronden. later
werden er nieuwbouwwoningen gerealiseerd.”
“De fusie van Jupiler en stella artois tot interbrew
eind jaren ’80 had ook voor mij nog gevolgen. Zo
kort na de ingebruikname werd het gloednieuwe
Jupiler depot in het waggelwater verlaten en
moesten we onze intrek nemen in een oud versleten
depot in Jabbeke. Die verkwisting van geld en
middelen heb ik toch nooit goed begrepen.
in 1991 wilden ze mijn contract opzeggen maar ik
was toch niet akkoord met de voorwaarden. ik had
bepaalde verwachtingen maar ze wilden er niet op
ingaan.”
cafés verkopen
“omdat we er niet echt uit raakten deden ze mij
een ander, nogal verrassend voorstel. interbrew
wilde 120 eigendommen van de hand doen ik
mocht die verkopen. Ze wisten dat ik commercieel
inzicht had en heel veel mensen kende in de sector.
ik stond niet langer op de loonlijst van interbrew
maar kreeg een percentage op de meerwaarde
die ik kon realiseren door de verkoop. ook kreeg
ik een maandelijks bedrag om in mijn onkosten te
voorzien. in vier jaar tijd heb ik ze bijna allemaal
verkocht gekregen. een mooie tijd en een leuke
verlenging van m’n loopbaan. ik heb vooral gezien
dat er nog veel naïeve cafebazen zijn. veel van hen
hadden de mogelijkheid om hun eigen café te kopen
en los te raken van een eigenaar maar durfden
het niet. ik stelde me nochtans heel redelijk op en
als er bewoning bij of boven een café was, trachtten
we een oplossing te vinden.”
Professioneel bier proeven…
“Na die opdracht voelde ik me toch nog wat te jong
en te fris om hele dagen thuis te zitten. ik ben graag
tussen de mensen en drink graag een pint. als een
geschenk uit de hemel kwam ex-rodenbach directeur
steurbout met een mooi aanbod. hij was
voorzitter van de ‘Nationale Dienst voor het Debiet
van het bier’ en zocht nog medewekers met kennis
van zaken. ik mocht dus langs gaan bij de cafés om
na te gaan of het bier bij de aangesloten cafés wel
volgens de regels van de kunst werd getapt. het
was niet enkel controleren en rapporteren; ik gaf
vooral tips aan cafébazen om tot een beter en ook
economischer resultaat te komen. De hoofdzaak
van een goede pint zit in de goede afstelling van de
‘tube’ met koolzuur die aan ieder vat is aangesloten
voor de tegendruk. De juiste afstelling hangt
grotendeels af van de temperatuur van de ruimte
waarin de vaten zich bevinden; bij voorkeur wel in
een kelder. hoe warmer de kelder, hoe meer tegendruk
er nodig is. Dat is dan bijvoorbeeld 2kg of
3kg. bij te weinig druk is het schuim niet vast genoeg;
waardoor je pinten krijgt die vlug ‘inzakken’.
in een goede pint mag er ook geen pareling zitten.
alle koolzuur moet in het schuim zitten. en niet te
vergeten: de temperatuur aan de tapkraan moet
3°c bedragen. Ja, ’t is allemaal zo simpel niet…”
en blijven proeven…
“ik ben al enkele jaren volledig op pensioen maar
stilzitten kan ik nog altijd niet. Zo speel ik bij een
vereniging trompet en contrabas; dat doe ik trouwens
al van in m’n legertijd.
en op café gaan, natuurlijk. Drie keer in de week,
altijd samen met m’n vrouw. Per avond bezoeken
we drie cafés, ik wil me overal nog eens laten zien,
hé. ik heb m’n vaste adressen en kom niet waar
er geen perpecte pint getapt wordt. waar ik ga
’t hof van beroep, De reisduif, ter loy,…en hoe je
nog een goeie pint kan herkennen een goeie pint
drink je in drie slokken leeg…”
Piet De Ville
| de Commeere |