Handreiking ketenhandhaving - Ketens & Netwerken

Als ketenhandhaving een onderdeel is van de interventiestrategie en het operationele actieprogramma
dat daarvan deel uitmaakt, wordt in deze fase een uitvoerings- en monitoringsplan
ketenhandhaving gemaakt door de uitvoerende partijen die in de interventiestrategie met deze
actie zijn belast. In feite betreft dit het voorbereiden van de uitvoering van ketenhandhaving,
zoals genoemd in paragraaf 3.3 (implementatie interventiestrategie), voor wat betreft het specifieke
onderdeel ketenhandhaving.
Het uitvoeringsplan ketenhandhaving bevat in zijn meest uitgebreide vorm informatie voor
bestuurders, managers en uitvoerders (toezichthouders/handhavers). Welke informatie het uitvoeringsplan
voor deze doelgroepen in beginsel dient te bevatten komt hierna in afzonderlijke
paragrafen aan de orde.
Uiteraard kunnen er afhankelijk van de situatie keuzen worden gemaakt en zal niet ieder uitvoeringsplan
altijd alle elementen (dienen te) omvatten. Indien de betreffende ketenhandhaving
bijvoorbeeld vooral een zaak is van de samenwerkende toezichts- en handhavingsorganisaties
op landelijk niveau (bijvoorbeeld VROM-Inspectie, AID, VWA, Douane, IVW, Arbeidsinspectie, et
cetera), zal de informatie voor bestuurders in veel gevallen achterwege kunnen blijven, aangezien
het bestuurlijk commitment aan de interventiestrategie besloten ligt in het BLOM vaststellingsbesluit
ter zake. De paragraaf ‘informatie voor bestuurders’ is met name van belang voor
uitvoeringsplannen waarin van de zelfstandige decentrale overheden – de individuele provincies
en gemeenten – in uitvoerende zin een belangrijke bijdrage wordt gevraagd, wetende dat commitment
van IPO en VNG (LOM-partners) aan een LOM-interventiestrategie niet automatisch
betekent dat ook alle afzonderlijke provincies en gemeenten zich daaraan committeren en zonder
meer participeren in de uitvoering van ketenhandhaving.
4.1 Informatie voor bestuurders
4.1.1 Onderdeel A:
Het probleem en ketenhandhaving als oplossing
Neem in dit onderdeel een beknopte beschrijving op van:
1. het milieu- en/of volksgezondheidsprobleem en het daaraan gerelateerde handhavingsvraagstuk.
2. het instantieoverstijgende karakter van het probleem; laat bestuurders zien dat zij risico’s
lopen door problemen die de eigen instantie niet alleen kan oplossen en maak ze bewust van
de rol die zij hierin ten goede kunnen hebben (aandacht, tijd, geld).
3. het belang van ketenhandhaving voor het oplossen van dit probleem/vraagstuk.
4. wie daarbij bij voorkeur welke rol speelt.
5. wat (globaal) de kosten en baten zijn van participatie in de uitvoering.
Ad. 1, 2 en 3
De beschrijving van de punten 1, 2 en 3 (probleem en belang van ketenhandhaving) wordt ontleend
aan de vorige twee fasen waarin er ketenonderzoek is verricht en een interventiestrategie
(inclusief ketenhandhaving) is opgesteld. Van belang zijn in ieder geval wat de milieu- en/of
volksgezondheidsrisico’s zijn van het niet naleven van de op de keten van toepassing zijnde weten
regelgeving, welk ‘niet naleven’ met ketenhandhaving zal worden aangepakt. Ketenproblemen
hebben de eigenschap dat de bron (de overtreding) en de schadelijke effecten in de tijd en geografisch
ver uit elkaar kunnen liggen. Hierdoor bestaat het risico van een “ver van mijn bed
gevoel” en een mogelijke neiging tot het verschuiven van het probleem in plaats van het werken
aan een oplossing. Biedt daarom een bestuurlijk perspectief dat ruimte biedt voor een verantwoordelijkheid
die niet alleen strikt aan het eigen domein is gekoppeld. Besef steeds dat de
beschrijving is bedoeld voor bestuurders: hou het kort en bondig.
36
Handreiking ketenhandhaving – Versie 1.1