Rapport - 'Handreiking Risicocommunicatie' voor ... - Leven met Water

Theorie
11
Handreiking
Risicocommunicatie
Journalisten
Doen er over actievoerders al veel clichés de ronde, over journalisten zijn dat er mogelijkerwijs nog
meer. Sensatiebelust, rellerig, altijd op zoek naar Rampen, Rouw en Royalty. Kortom, het schrikbeeld
van menig overheidsvoorlichter. Nationale en zelfs internationale pers op de stoep op het
moment dat er een grote crisis plaatsvindt. Maar die zelfde media worden ingeschakeld om informatie
over te dragen ter voorbereiding op, en tijdens de afhandeling van een incident. Ook maar de
‘stop-go!’-benadering kiezen Eerst zover mogelijk bij het veiligheidsbeleid vandaan houden, en
verwachten dat ze neutraal/positief berichten als er iets gebeurt Als u wilt dat journalisten ten tijde
van crisis uw kant van het verhaal ook belichten, moet u ‘in vredestijd’ in de relatie investeren.
Argumenten om vooral
wel aan risicocommunicatie
te beginnen
Zoveel mensen en factoren weerhouden
u mogelijkerwijs van actie. De neiging om
de risicocommunicatie tot een later tijdstip
uit te stellen, is groot. Een aantal
argumenten om toch vooral direct aan de
slag te gaan:
Risicocommunicatie
helpt bij het
managen van
verwachtingen
Als er een kloof te constateren valt tussen
datgene waar burgers, bedrijven, journalisten,
actievoerders etc. u op aanspreken,
en datgene wat uw organisatie kan
waarmaken, zit er maar één ding op: leg
het uit. Dan zal er ook eerder begrip voor
de menselijke feilbaarheid van de openbaar
bestuurders ontstaan, en zullen
burgers hun verantwoordelijkheid sneller
nemen.
Een sprekend voorbeeld is nog altijd een burgemeester uit het Noorden, die tijdens de MKZ
crisis persoonlijk langs ging bij getroffen boeren en aan de keukentafel niet alleen zijn steun en
betrokkenheid betuigde, maar ook de opties besprak. De wil om zo’n band met je inwoners op te
bouwen, is het vertrekpunt voor goed risicocommunicatiebeleid.
Risicocommunicatie
helpt de verantwoordelijkheid
te delen
Als er een realistischer verwachtingenpatroon
ontstaat ten aanzien van de
verschillende rollen, staat de gemeente er
niet langer alleen voor.
Risicocommunicatie
legt de basis voor
crisiscommunicatie
U wilt het ‘stop-go!’-principe tackelen U
wilt dat burgers medeverantwoordelijkheid
dragen voor het bestaan van risico’s
in de gemeente, luisteren als de sirene
gaat, snappen wat ze moeten doen en zelf
hun gezonde verstand blijven gebruiken
Dan moet u nu investeren in de relatie
met uw burgers.
En wie zijn uw
medestanders
Er zijn ook partijen die de noodzaak om
over risico’s te communiceren net zo
voelen als u. Zij kunnen uw partners zijn
in risicocommunicatie.
Aangrenzende
gemeenten
De burgers in aangrenzende gemeenten
zijn vaak aan dezelfde risico’s blootgesteld
als de inwoners van uw gemeente.
Risico’s houden zich nu eenmaal niet aan
gemeentegrenzen. Zo kan een woonwijk
van een gemeente bij een bepaalde windrichting
in het effectgebied liggen van een
industrieterrein met risicovolle bedrijven
van een andere gemeente. Ook de inwoners
van deze gemeente moeten over de
risico’s geïnformeerd worden. Een
gezamenlijk aanpak van de communicatie
over de risico’s ligt hierbij voor de
hand.