Rapport - 'Handreiking Risicocommunicatie' voor ... - Leven met Water

Handreiking
Risicocommunicatie
26 Deel 2
De mogelijkheden om in Katwijk grootschalig aan risicocommunicatie te doen zijn, zoals in
zoveel andere gemeenten, beperkt. De gemeente beschikt momenteel over twee communicatiemedewerkers,
de gemeentepagina (die twee maal per maand verschijnt) en de website zijn de
voornaamste middelen. Het gemeentebestuur heeft in zijn algemeenheid de wens uitgesproken
‘burgers goed en adequaat te informeren’ en invulling te geven aan het begrip ‘burgerparticipatie’,
maar hoe dat precies gaat gebeuren is nog onduidelijk.
Risicomatrix
Risicovol object Rol gemeente Objectief risico Subjectief risico Stand van zaken Stand van zaken
of situatie beleid communicatie
Zeespiegelstijging – Implementatie en Zeespiegel stijgt Onderwerp leeft Vanuit het rijk Over dit onderwerp:
medevormgeving de komende eeuw vermoedelijk niet (Rijkswaterstaat), non existent.
rijks-, provinciaal- tussen de 20 en of nauwelijks bij de provincie en
en waterschaps- 80 cm (maar ook bevolking. Wel de waterschappen
beleid over deze minima relevant: Katwijk wordt de gemeente
– Opsteller eigen en maxima lopen is een vrij conser- bestookt met
gemeentelijk de meningen nog vatieve gemeente, het verzoek om
beleid uiteen) met veel vissers medeplanvorming.
–Vergunning- die al sinds gene- Binnen deze
verlening raties in Katwijk kaders is de
–Toezichthouder wonen. Belangheb- gemeente zelf
– Handhaven benden als strand- bezig beleid
tent houders, horeca- te ontwikkelen.
ondernemers etc.
bekijken de discussie
met argusogen.
Toepassing
risicomatrix
De eerste stap naar de ontwikkeling van
het communicatieplan bestaat uit de
toepassing van de risicomatrix. Zoals uit
het voorbeeld blijkt:
• wordt onder het kopje ‘rol gemeente’
breed gekeken naar alle mogelijke
rollen die de gemeente kan – moet –
innemen ten aanzien van de gevolgen
van zeespiegelstijging. Breed, omdat
bijvoorbeeld de rol van vergunningverlener
relevant wordt op het moment dat
nú vergunning verleend wordt voor de
uitbreiding van een hotel aan de boulevard,
dat mogelijkerwijs straks op een
verkeerde plaats staat als maatregelen
tegen de zeespiegelstijging getroffen
moeten worden;
• wordt onder het kopje ‘objectief risico’
geïnventariseerd wat er volgens wetenschappelijke
bronnen aan de hand is.
Frappant is daarbij dat de prognoses,
met de daarbij behorende scenario’s,
fors uiteenlopen;
• wordt onder het kopje ‘subjectief risico’
een eerste inschatting gemaakt door de
communicatiedeskundigen van de beleving
van de bevolking en belanghebbenden.
Het verdient aanbeveling deze
eerste check in een later stadium te verifiëren
aan de hand van bestaand
perceptieonderzoek (bijvoorbeeld de
‘watermonitor’, een onderzoek van
Rijkswaterstaat) en eventueel eigen
onderzoek te laten verrichten. Zeker als
men bereik en effect van de communicatie-inspanning
wil meten, dan is een
eerste onderzoek direct als nulmeting te
gebruiken;
• wordt onder het kopje ‘stand van zaken
beleid’ beschreven hoe de politiek
bestuurlijke en ambtelijke context is
van het vraagstuk. De manoeuvreerruimte
die een communicatiedeskundige
heeft is altijd begrenst; door de rek
die in het risicobeleid zit, maar ook in
het communicatiebeleid en het algemene
gemeentelijke beleid.
• wordt onder het kopje ‘stand van zaken
communicatie’ weergegeven hoeveel er
al gecommuniceerd is over de zeespiegelstijging.
De gemeente is nog niet
naar buiten getreden over dit onderwerp.
Het verdient vervolgens aanbeveling
een korte scan te doen wat er
verder al in de (locale) media verschenen
is over dit onderwerp.