2009 Thema Plaats - Hogeschool van Arnhem en Nijmegen

of wanneer je een gigantisch meer van
ijs voor je ziet. Het is schoonheid waar
de mensen die ernaast wonen niet meer
van opzien.
Je maakt een ongelooflijke kajaktocht
en verovert een woeste rivier. Je slaat
om maar weet jezelf met je nieuw geleerde
technieken snel weer overeind
te helpen, in plaats van dat je in het
water belandt. Je schreeuwt en lacht…,
je doet, dit! Jij bent - echt - hier!
Soms heb je het zwaar. Je spreekt de
taal niet of de andere cultuur kan je
voor moeilijkheden plaatsen. Je zit een
dag lang op het toilet omdat je het verkeerde
vlees hebt gegeten. Je kunt ‘s
nachts niet slapen omdat een rat jouw
tas vreselijk interessant vindt.
En dan… je bent ziek, doodziek. Je
mist thuis ontzettend. Was je maar
nooit gegaan! Gelukkig komt een reisgenoot
de kamer binnen met een zak
chips en een fles cola. “Chips en Cola
is alles wat je nodig hebt om beter te
worden…” Je zucht een keer diep en je
weet dat het beter wordt. De volgende
keer dat je ziek wordt, weet je snel
waar je de juiste antibiotica op kunt
halen en je lapt jezelf op… Die nacht
word je wakker en kun je alleen maar
over het model ‘Adaptief’ dromen..
Mijn basisbehoeften worden zélfs hier
nog bevredigd.
Je komt thuis en alles is anders. Smak,
opnieuw een confrontatie! Het kan ook
anders jongens… Waarom moet het
zo!?
De wereld is niet veranderd, maar jouw
kijk er op wel. Je bent wereldwijs geworden
en dat neemt niemand je meer
af.
Wanneer je jaren later met zweterige
handjes in de wachtkamer zit, wachtend
op je sollicitatiegesprek, denk
je terug aan betere tijden. Aan tijden
waar je op het hoogste punt van de
berg stond en de vallei in keek, maar
je denkt ook aan de rat op je kamer of
de schreeuwende verkoopman waarbij
je jezelf ongemakkelijker voelde.
Je glimlacht en mompelt stilletjes…
“I’ve seen worse”.
Daar sta je dan: zelfverzekerder, zelfstandiger,
toegankelijker, wereldwijzer…
23