onderwerpen.

ZEVENTIENDE BRIEF.
DE HEER POPE AAN m ZEFLDE.
et weer is nog zo fchoon , dat
Jk , die het Buitenleven met drift bemin,
önmooglyk kan befluiten om in de ftad te
komen : yder Zonneblikje , is nu , even
als het lachje eener ftuurfche fchoonheid ,
dierbaarder naar mate zy zeldzamer wor.
den. De Veldvermaken bekoren my zo"
zeer , dat ik buiten u , niets zo gaarn
Zie als de Zon. Ik veragt al de fnuisteryen
der ftad ; uw nieuwe Sac niet uitgezonderd
, Mevrouw ; ten ware dat ik 'er
u mede gekleed zage.
Ik hoop dat ik my de gefchiktheid befeorge
, die ons bekwaam maakt voor die
Waereld waar van de onze alleen eene fchaduw
zyn kan : want ik ben zeer geneigd,
om te geloven , dat 'er tusfchen de zichtbare
, en onzichtbare Waereld , door den
Aünagtigen eene groote overeenkomst gemaaks