onderwerpen.

ONDERWERPEN. XXX. R RIE F. 265
el-ger is dan naar gewoonte en naar tyds
omftandigheden,
Meidlief ! wat ben ik bly dat myne ^
Moeder my zo verweent niet heeft opgevoedt
! Gy weet immers dat Mietje naar
moeder genoemt is ; kyk, dat is het maar:
zy mogt haare handjes niet in koudwater
fteken , geen togje vatten , niet tegengefproken
worden j het Kind was zwakjes ,
en een fukkeltje. Hoe droevig zyn de gevolgen
van deeze voorkeuze ! Nu kan zy
waarlyk niets veelen ; en fchoon zy voor
haar doen , te veel eet en drinkt ; fchoon
z y
'er dik en vet uitziet , en een goede
kleur heeft ; zo is zy echter paffig ,
en ongemaklyk voor haar zelf: en haar
zittend , gemakhoudend leven , maakt het
qnmooglyk dat zy herftelt wordt. Vroeg
gewoon zynde dat men op de minne verandering
van haar gelaat agt geeft en in de
minfte onpasfelykheid eene veelbeduidende
vrees doet zien ; zo befchouwt zy Z1ch
honderdmaal meer in den Spiegel als de
volmaakfte Coquette ; zy is zich zelf ten
last , terwyl zy een voorwerp van fpotterny
is by de meesten , en waarlyk ons
alles over de hand is. Ik , die vroeg
aan de' bezigheid moest , en daar men
het zo naauw niet mede nam ; die moest
lee-