onderwerpen.

Ï7Ö BRIEVEN OVER VER SCHEIDEN
my ten Jast is ; om dat 'er aan mvne
ongelukkige omftandigheden , niets kan
gedaan worden. .
Ik lees mynen zwaarmoedigen Brief eens
over. Ik zie daar uit hoe verre één Vlaag
van ongeduld ons kan brengen ! Tot ver.
twyffeldheid zelf. Ik kan 't niet helpen ,
myne Vriendin , maar mvn eigen zwaar
veranet, en het geduurig hooren pochen,
op de heldhaftigheid der, deugd "van lieden
, die veel minder , met veel meerder
hulpmiddelen , dragen , heeft my ,
eerst tot misnoegen , toen misfchien tot
murmureeren gebragt. Gy zult my , denk
ik , < wel willen toeftaan , en dit is alles
wat ik in deezen beweer , dat zware uitwendige
rampen, in 't oog der waereld,
met geduld doorgedaan , ons wel tot
Martelaresfen der Eerzucht kunnen maken
; maar , dat aanhoudend , huizelyk ,
ftil verdriet , gefmoord verdriet , met'eeri
edel, en godvruchtig oogmerk, wel getroost
, door te ftryden , ons tot Martelaresfen
der Deugd , zedelyke Heldinnen
in het Godlyk oog , (dat tot in het binnenst
onzes harten ziet , ) maken. Die
God dien wy aanbidden ; kan het met
zyn • wys en goed plan u betreffende , beftaan
, verwaardige u niet tot zulke grieven-