Nl - Bureau fédéral du Plan

B
Evaluatie van de federale strategie inzake
duurzame ontwikkeling
In Agenda 21, het actieplan voor de 21e eeuw dat de VN-Conferentie van Rio de Janeiro in 1992 heeft
aangenomen, onderstreept hoofdstuk 8 (over Integratie van milieu en ontwikkeling in de besluitvorming)
hoe belangrijk het is een strategie te hebben, plannen op te stellen en een beleid te voeren voor duurzame
ontwikkeling (VN, 1992b). Deel B van dit rapport gaat in op hoe de Belgische federale regering die verbintenis
van Agenda 21 heeft uitgevoerd. Hoofdstuk 1 toont hoe de Belgische federale strategie vorm kreeg,
hoe ze bij wet werd vastgelegd en daarna werd aangepast. Bij die aanpassing werd haar wezenlijke karakter
behouden: een leercyclus te zijn die geleidelijk nieuwe kennis integreert, die consolideert en zo
vooruitgang mogelijk maakt. Hoofdstuk 2 analyseert nauwgezet de belangrijkste instrumenten van die
strategie, de Federale plannen inzake duurzame ontwikkeling, en neemt hun toegevoegde waarde voor
een beleid van duurzame ontwikkeling onder de loep.
1 Federale strategie inzake duurzame
ontwikkeling 1997 – 2010
Een strategie bestaat uit de vaststelling van doelstellingen en van instrumenten om die doelstellingen te
bereiken. Een strategie voor duurzame ontwikkeling is gericht op de realisatie van doelstellingen van duurzame
ontwikkeling met inachtneming van criteria van duurzame ontwikkeling (zie 1.2).
Paragraaf 1.1 beschrijft de federale strategie inzake duurzame ontwikkeling die in België reeds in 1997 in
een wet werd verankerd. Van die strategie wordt de oorspronkelijke opzet beschreven, maar ook haar functioneren
en evolutie. In het bijzonder worden de wet van 5 mei 1997 betreffende de coördinatie van het
federale beleid inzake duurzame ontwikkeling (BS, 1997; hierna de wet geheten) en de uitvoeringsbesluiten
ervan onderzocht. Paragraaf 1.2 presenteert een evaluatie van die strategie aan de hand van acht criteria.
1.1 Foto van de federale strategie
De strategie wordt in drie punten behandeld. Punt 1.1.1 presenteert de strategische cyclus uit de wet. Die
cyclus wordt deels geregeld door een aantal koninklijke besluiten en deels door hoe die wettelijke bepalingen
in de praktijk werden ingevuld. De verschillende institutionele actoren worden beknopt gepresenteerd,
met aandacht voor hun rol in de beleidscyclus en hun samenstelling. Gedurende dertien jaar werd dat kader
verder versterkt. Punt 1.1.2 gaat zowel in op de concrete werking en de versterking van de strategie
als op de lessen die eruit werden getrokken. Die ervaring leidde in 2010 tot een ingrijpende wetswijziging.
Punt 1.1.3 beschrijft die wijziging en wijst ook op de ongewijzigde elementen van de wet.
Federaal rapport inzake duurzame ontwikkeling 2011 25